Caravaggio (1986)
Reżyseria:
Derek Jarman
Michelangelo Merisi da Caravaggio wspomina na łożu śmierci swoje dotychczasowe życie. Widzimy go jako młodego chłopca, sprzedającego swoje obrazy na ulicach i jako dorosłego już mężczyznę, który maluje obrazy dla najbogatszych i najbardziej wpływowych ludzi we Włoszech. Mimo spełnienia artystycznego, targa nim niespełniona miłość do Ranuccia. (majron)
Obsada:
- Noam Almaz Boy Caravaggio
- Dawn Archibald Pipo
- Sean Bean Ranuccio
- Jack Birkett The Pope
- Sadie Corre Princess Collona
- Una Brandon-Jones Weeping Woman
- Imogen Claire Lady with the Jewels
- Robbie Coltrane Scipione Borghese
- Garry Cooper Davide
- Lol Coxhill Old Priest
- Nigel Davenport Giustiniani
- Vernon Dobtcheff Art Lover
- Terry Downes Bodyguard
- Dexter Fletcher Young Caravaggio
- Michael Gough Cardinal Del Monte
- Jonathan Hyde Baglione
- Spencer Leigh Jerusaleme
- Emile Nicolaou Young Jerusaleme
- Gene October Model Peeling Fruit
- Cindy Oswin Lady Elizabeth
- John Rogan Vatican Official
- Zohra Sehgal Jerualeme's Grandmother
- Tilda Swinton Lena
- Lucien Taylor Boy with Guitar
- Nigel Terry Caravaggio
- Simon Fisher-Turner Fra Fillipo
- Kevin Hull Roman in toga
- Chelita Secunda
- Cerith Wyn Evans Altar boy
Nie należy wierzyć (a to teza dość często w internecie się pojawiająca), że Jarman opowiada o Caravaggiu poprzez jego malarstwo. Gdyby tak było ten film byłby dalece mniej interesujący. Oczywiście pojawiają się tu zabiegi formalne charakterystyczne dla twórcy "Amora zwycięskiego", jednak odtworzenie na ekranie płócien mistrza nie jest pustym gestem estetycznej fascynacji (warto dodać, że to odtworzenie niedokładne np. w pewnym momencie Tilda Swinton wystylizowana jest jak kobiety z obrazów Rosettiego). Dla reżysera Caravaggio to artysta rozsadzający wszelkie ramy, od konwencji artystycznych po normy obyczajowe. Jarman zastanawia się jak przy pomocy pędzla i farby zamrozić płomień geniuszu. Zatrzymać czas, ale nie być hermetycznym. Jasnej odpowiedzi rzecz jasna nie ma.