Dibawah pohon jest poetycką i nasyconą magią balijskiej kultury opowieścią o życiu trzech kobiet. Reżyser zaprosił do udziału najznamienitszych tancerzy i choreografów tradycyjnych, których obrzędowa twórczość jest tłem i równocześnie głębokim sensem opowiadanych historii. Na Bali życie toczy się w nieprzerwanym ciągu świąt i rytuałów, w których uczestniczy cała wspólnota. Trzy główne bohaterki zmagają się z próbami, na jakie wystawia je życie. Najstarsza z kobiet dowiaduje się, że jej dziecko urodzi się z poważną deformacją, druga przybywa na Bali w poszukiwaniu swych korzeni i tożsamości, najmłodsza zaś, podążając krok w krok za starym tancerzem, odnajduje swoją tęsknotę za nieobecnym ojcem. Ich poszukiwaniom tożsamości, ukojenia i odpowiedzi na niemożliwe pytania towarzyszy na każdym kroku taniec i rytualna pieśń, płynące z wielopokoleniowej mądrości Balijczyków. Reżyser z subtelnym poczuciem humoru, nie stroniąc od realizmu, ukazuje świat zachowujący unikalną, bogatą religijność i głębokie rozumienie wspólnoty. Wszechobecne ubóstwo, skorumpowani politycy i opłakana sytuacja kobiet - to ponura codzienność mieszkańców indonezyjskiej wyspy, na której cykle życia w całej swej złożoności są świętowane tańcem i medytacją. (ENH)
