Elling (2001)

Reżyseria: Petter Næss

Scenariusz: Ingvar Ambjørnsen, Axel Hellstenius

Po śmierci matki, czterdziestoletni Elling, wychowywany pod kloszem, wrażliwy poeta-amator, zostaje umieszczony w zakładzie opieki. Poznaje tam Kjella Bjarne - dobrodusznego, opętanego seksem olbrzyma. Po dwóch latach, mężczyźni opuszczają ośrodek i otrzymują finansowane przez państwo mieszkanie. W nieznanych dotąd okolicznościach, przyjaciołom przyjdzie rozwiązać niejeden problem. Z satysfakcją odkryją, że mimo upośledzenia, rozwijają się i odnoszą sukcesy w nowym życiu.

Obsada:

Per Christian Ellefsen Elling
Sven Nordin Kjell Bjarne
Marit Pia Jacobsen Reidun Nordsletten
Jørgen Langhelle Frank Åsli

Per Christensen Alfons Jørgensen
Hilde Olausson Gunn
Ola Otnes Hauger
Eli Anne Linnestad Johanne
Cecilie A. Mosli Cecilie Kornes
Joachim Rafaelsen Haakon Willum
Per Gørvell Eriksen
Knud Dahl Waiter at bar
Knut Haugmark Porter
Sverre Horge Fyr på nabobordet på flesk og duppe-restaurant
Christin Smith
Alex Tjore Statysta

Pełna obsada

Zwiastun:

Wyróżniona recenzja:

Na zły humor idealny!

Ocena recenzenta: 10/10

Elling” (2001) reż.Petter Næss, scen. Axel Hellstenius Niesamowity. Niezwykły. Zjawiskowy. Urzekający. Te słowa najlepiej określają film. I choć tak często wymienia się te kilka wyrażeń, w tym wypadku naprawdę trudno jest im zaprzeczyć. Dwaj dorośli mężczyźni, którzy tak naprawdę dopiero po latach spędzonych w zakładzie opieki mają zacząć żyć naprawdę. Elling, sam nazywający siebie mamisynkiem i jego niespełnione marzenie o ...

Autor: tetis

Data: 27.04.2011

opinie
oceny

Kolejne sympatyczna komendia ze Skandynawii.

Powalił mnie na kolana pomysł z pudełkami kapusty. Ellinga, gdy tupie, krzyczy, miota się i podskakuje ze złości nie da się nie lubić :) Naprawdę zabawny film, prosty, bez fajerwerków.

Spodziewałem się czegoś lepszego, a to dość przeciętny film i średniawa komedia, tylko bohater ciekawszy. Obejrzałem bez najmniejszego bólu, ale i bez przyjemności jednak. Wpadł mi jednym okiem, a wypadł drugim.

Wbrew pozorom nie jest to jedynie ciepła, lekka komedia. Jest to film w zabawny sposób podejmujący istotne kwestie społeczne, ukazujący świat osób z zaburzeniami psychicznymi, które uczą się funkcjonowania w społeczeństwie.

O tym jak osoby, które odstają od średniej statystycznej przystosowują się do życia w "normalnym" środowisku.
Atutem jest dobry scenariusz i niewymuszony humor.