Euforia (2006)

Eyforiya

Reżyseria: Iwan Wyrypajew

Scenariusz: Iwan Wyrypajew

Opowieści o nieoczekiwanej namiętności, która splotła losy dwójki ludzi. Zamkniętą w sobie, małomówną Werę o smutnym spojrzeniu, która razem z mężem Walerym i maleńką córeczką mieszka w samotnym domu na środku bezkresnego stepu oraz Pavla, dzikiego i nieposkromionego budowniczego pływających po Donie na łodzi. Uczucie, którego doświadczają to miłość niespodziewana, rozpoczynająca się wymianą spojrzeń, po której Pavel nie może spać i wprawiająca oboje w oszołomienie. Wychowani w ciągnącej się po horyzont krainie traw, w otoczeniu dzikiej przyrody, są niejako jej częścią i zawsze będą postępować zgodnie z odwiecznymi prawami natury. Zanurzają się w namiętności jak w bezkresnym błękicie stepu. Jednak zazdrosny i ogarnięty wściekłością małżonek Wery zrobi wszystko, aby rozdzielić kochanków… Rozterkom tego miłosnego trójkąta przygląda się niczym niezmącona rzeka Don, milczący świadek ich namiętności... (opis dystrybutora)

Obsada:

Pełna obsada

Zwiastun:

opinie
oceny

Fabuły w tym filmie jak na lekarstwo, ale pod względem wizualnym jest przecudny. Kadry, jak płótna obrazów, na długo zapadają w pamięci.

Dziwnie się ten film toczy - niby jest o namiętnościach, ale pokazanych nadzwyczaj spokojnie i słonecznie, z dużą dawką przestrzeni i czasu. Prawie że film drogi, bo po stepie się ciągle jeździ i jeździ, czy to ścigając, czy odwiedzając... Po zachowaniu bohaterów też nie widać szaleństwa, są prawie jak aktorzy u Kaurismäkiego, tylko mniej zabawni.

Długie najazdy (piękne zdjęcia, często z lotu ptaka; a często jak fotografie) na stepy szerokie przywodzą na myśl filmy Zwiagincewa, ale w tym jest jakoś więcej życia. Może to dzięki bardzo niepokojącej muzyce.

Ivan Wyrypajew- mój ulubiony rosyjski reżyser.

Piękny. Plastyczny. Wizualnie wysmakowany. I trochę schizofreniczny, jak na twory Wyrypajewa przystało - jest coś wciągającego w wizjach tego artysty (trudno nazwać go tylko reżyserem). Może to słowiańskość? Na pewno emocjonalność. I geniusz estetyczny. Niemniej, wolę postrzelony Tlen.