Obsada:
-
Greta Gerwig
Frances
-
Mickey Sumner
Sophie
-
Adam Driver
Lev
-
Michael Zegen
Benji
-
Patrick Heusinger
Patch
-
Teddy Cañez
Security Guard
-
Hannah Dunne
Camp counselor
-
Grace Gummer
-
William Todd Levinson
Soiree Guest
-
Marina Squerciati
Waitress
-
Finnerty Steeves
Coworker
Zwiastun:
Wyróżniona recenzja:
Frances Ha
Data:
Ten film balansuje dla mnie na granicy dzielącej dobre i kiepskie kino. Zyskuje przychylność swoim nowojorskim wdziękiem i dobrą ścieżką dźwiękową, ale tak naprawdę jest trochę nie wiadomo o czym. Frances jest milutką osóbką, która jakoś nie może się życiowo pozbierać, i wszystko jakoś wlecze się w kierunku coraz większego nieogarnięcia, a potem nagle jakiś zwrot nie wiadomo skąd i nikt nie wie, dlaczego i o co właściwie chodzi. Ale niech ma 5/10, bo nie mam ochoty przyznać się przed sobą, że zakończyłam Berlinale czymś poniżej kreski.
Świetna Gerwig, cudowne zdj., muzyka. Gwiazdkę mniej za dłużyzny!
Pseudo-artystyczny pokaz pseudo-talentów, w takiej przeciętnej, pseudo-życiowej historyjce.
Jaka piękna pseudo-recenzja! ;)
Zakusów na artyzm (a tym bardziej "pseudo-artystycznego" efektu ) nie widzę, wręcz przeciwnie, historia jest surowa w prostocie i przyjemna w swojej normalności. To powinien być film o depresji - fabułą jest przecież szereg przykrych, gorzkich zdarzeń, ale tu nawet melancholia smutno wyjść nie chciała. Siła tego filmu tkwi w rozmowach o niczym, uśmiechach wymienianych między ludźmi i chwilach rozluźniającego, bezproduktywnego leżenia. Wszystko prostolinijnie miłe i jednoznaczne, bez modnej ironii czy zbawiania świata. Mnie Frances zdobyła.