Niczego nie żałuję - Edith Piaf (2007)
La Môme
Reżyseria:
Olivier Dahan
Pełna rozmachu francuska produkcja, opowiadająca historię życia Edith Piaf, której dodatkowym atutem jest ścieżka dźwiękowa zawierająca oryginalne nagrania Francuskiej Róży.
Obsada:
- Marion Cotillard Edith Piaf
- Sylvie Testud Mômone
- Pascal Greggory Louis Barrier
- Emmanuelle Seigner Titine
- Jean-Paul Rouve Louis Gassion
- Gérard Depardieu Louis Leplée
- Clotilde Courau Anetta
- Jean-Pierre Martins Marcel Cerdan
- Catherine Allégret Louise
- Marc Barbé Raymond Asso
- Caroline Sihol Marlene Dietrich
- Manon Chevallier Edith - 5 years old
- Pauline Burlet Edith - 10 years old
- Elisabeth Commelin Danielle Bonel
- Marc Gannot Marc Bonel
- Caroline Raynaud Ginou
- Marie-Armelle Deguy Marguerite Monnot
- Valérie Moreau Jeanne
- Jean-Paul Muel Bruno Coquatrix
- André Penvern Jacques Canetti
- Mario Hacquard Charles Dumont
- Aubert Fenoy Michel Emer
- Félix Belleau Robert Juel
- Ashley Wanninger Leplée's assistant
- Nathalie Dorval Mireille
- Chantal Bronner Josette
- Cylia Malki Philipo
- Nathalie Dahan Yvonne
- Laurent Olmedo Jacques Pills
- Harry Hadden-Paton Doug Davis
- Laurent Schilling Claude
- Dominique Bettenfeld Albert
- Édith Le Merdy Simone Margantin
- Josette Ménard Mamy
- Emy Lévy Brothel girl 1
- Laura Stainkrycer Brothel girl 2
- Lucie Brezovska Brothel girl 3
- Vera Havelková Brothel girl 4
- Jan Kuzelka Brothel customer
- Dominique Paturel Lucien Roupp
- Nicholas Pritchard Jameson
- William Armstrong Clifford Fisher
- Martin Sochor O'Dett audience member
- Frederika Smetana O'Dett audience member
- Lenka Kourilova O'Dett audience member
- Pierre Derenne P'tit Louis
- Jan Pavel Filipensky Fire eater
- Lara Menini Circus dancer
- Oldrich Hurych Clown
- Mathias Honoré M. Loyal
- Diana Stewart American woman
- Jean-Jacques Desplanque Tony Zale
- Alain Figlarz Boxing trainer
- Robert Paturel Boxing ring corner-man
- Alban Casterman Charles Aznavour
- Olivier Cruveiller Inspecteur Guillaume
- Sébastien Tavel Interviewer
- Agathe Bodin Suzanne
- Nicole Dubois Seamstress
- Martin Janis Jean Mermoz
- Eric Franquelin Etienne
- Marc Chapiteau Mitty Goldin
- Maureen Demidof Marcelle
- Philippe Bricard Man in Lannes
- Olivier Raoux Kelner
- Nathalie Cox Pin-up
- Pierre Peyrichout Journalist
- Yelena Gabrielova Drunk woman
- Jaroslav Vízner New year's eve man
- Sophie Knittl Bar customer
- Hélène Genet Bar customer
- Farida Amrouche Aïcha
- Liliane Cebrian Palm reader
- Nicolas Simon Journalist by the church
- Pascal Mottier Chłopiec
- Thierry Gibault Ostende doctor
- Garrick Hagon American doctor
- Ginou Richer Neighbor
- Vladimír Javorský Street spectator
- Denis Menochet Journalist in Orly
- David Jahn A soldier
- Sylvie Guichenuy A woman in the street
- Fabien Duval Policjant
- Maya Barsony Girl at the bar counter
- Paulina Bakarova American journalist
- Rodolphe Saulnier Barman
- Fedele Papalia Diner waiter
- Zdena Herfortova Woman Etoile Cafe
- Pier Luigi Colombetti Brasserie owner
- Olivier Carbone Transvestite
- Elliot Dahan Child
- Isaac Dahan Child
- Laurence Gormezano Brasserie waitress
- Jil Aigrot Edith Piaf
- Christophe Kourotchkine Civilian policeman
- Christophe Odent Dr. Bernay
- Robert Nebrenský Docteur in Dreux
- Jaromír Janecek Show manager in Dreux
- Christopher Gunning Orchestra conductor
- Richard Hein Orchestra conductor
- Eric Dahan Accordion player
- David Fellowes Recording engineer
- Anika Julien Various Roles
- Lana Likic Mr. Jameson's Assistant
- Ryan McBay Lifeguard
- Eddie Wren Fan
Zwiastun:
Wyróżniona recenzja:
La Vie en Rose (France, 2007)
Ocena recenzenta:
7/10
I'm not a great fan of biopics, and I wouldn't normally take the time to watch a French one about the life of Edith Piaf. However, seeing as she died in the village where I now live, and the choice at the time was limited, I watched this one. If you aren't familiar with the story, it will definitely help ...
Autor: elaine seery
Data:
Jak na dobry film biograficzny przystało, jest to bardzo rzetelnie zagrane, wyjątkowa kreacja Cotillard. Świetne zdjecia, tę Francję odbiera się wszystkimi zmysłami. Doskonałe kostiumy, scenografia, nawet makijaże. I wreszcie sama historia, zostająca w pamięci dłużej niż inne. Świetny film.
Bardzo dobry film z nieco karkołomnym montażem. Charakteryzator powinien dostać stosik nagród-główna aktorka wygląda dokładnie jak Piaf. Co do polskiej wersji językowej-lektor tłumaczący na bieżąco piosenki Edith i w konsekwencji zagłuszający je-taka zbrodnia podpada chyba pod jakiś paragraf?
Oglądając ten film trudno się dokładnie zorientować w kolejach życia Edith Piaf - rozmaite fakty zostały pominięte (np. jak to się stało, że wyszła za mąż ^_^). Nie jest to chyba jednak bardzo istotne, wręcz może pomaga wczuć się w chaotyczne, pijacko-narkotyczne życie bohaterki. Marion Cotillard daje tu wspaniały popis aktorski, przechodzi całkowicie zmienia się w inną osobę. Jest doskonała.
Rewelacyjna Marion Cotillard. A Edith... Rety - charakterek z niej niezły. ;-)
Najpierw + : Marion Cotillard - różne opinie czytałam, ale jak dla mnie świetna. Muzyka oczywiście rewelacja, sama się broni. Umiejętne budowanie emocji u widza : wzruszył mnie i na pewno zapamiętam go.
- szkoda, że taki chaotyczny. gubiłam się. wiele faktów z życia Edith pominiętych
mimo to - polecam
Nic nowego nie napiszę niż to,że Cotillar rewelacyjnie zagrała Piaf.Zupełnie odmieniona,niepodobna do siebie i dobrze,to ułatwia skupienie się na postaci Piaf.Niezłe biograficzne kino-choć nie ujęto wielu wątków z jej życia.Pewnie mógłby być lepszy ale trudno w 140 minutach filmu zawrzeć 48 lat życia jednej osoby,której życie mogłoby wystarczyć dla kilku osób.Uważam,że film jest dobrym wstępem do tego aby dowiedzieć się czegoś więcej o tej niewielkiej osobie o wielkim głosie.
Właściwie to reżyser i scenarzysta w jednym nie specjalnie się tu popisał. Film jest tak pocięty, że ciężko się zorientować w życiu Piaf, niektórych ważnych wątków nie ma w ogóle (postawa Piaf w czasie II wojny światowej i współpraca z ruchem oporu), niektóre rozwleczono, a część przedstawiono tak, że ciężko się w nich połapać (konia z rzędem temu, kto zorientował się na podstawie filmu, że Piaf była niewidoma aż przez 4 lata, od 3. to 7. roku życia). Dahana mogę jedynie pochwalić za końcówkę filmu i świetny pomysł, żeby przedstawić nieujęte wątki z życia Piaf w formie jej majaczeń na łożu śmierci. Ale na szczęście jest w tym filmie Marion Cotillard, która winduje całość na dwa poziomy wyżej. Jej kreacja jest fenomenalna, nie sposób oderwać od niej wzroku. Olbrzymie brawa!
Masz rację, dla mnie ten film też był zbyt chaotyczny. Ale Marion Cotillard i piękna muzyka sprawiły, że i tak go dobrze wspominam.
Mógłby ktoś taki film o Ordonce nakręcić. Montaż wcale nie jest chaotyczny, tylko selektywny. Słusznie skupiony na atmosferze Paryża, osobowości Piaf i muzyce.