Iluzjonista (2010)

L'illusionniste

Reżyseria: Sylvain Chomet

Scenariusz: Sylvain Chomet, Jacques Tati

Starzejący się iluzjonista wędruje od lokalu do lokalu, próbując zarobić na życie w czasach gdy w rozrywce prym wiodą kino i telewizja. Los prowadzi go do niewielkiej szkockiej wioski...

Obsada:

Frédéric Lebon Chanson
Tom Urie Voices

Pełna obsada

Wyróżnione recenzje:

"Magicy nie istnieją"

Ocena recenzenta: 9/10

Po – obejrzanym przeze mnie przed kilku laty - ”Trio z Belleville”, wpadł mi przed oczy ”Iluzjonista” tego samego Reżysera. Tym razem Francuz zamiast zaskakująco optymistycznej opowieści w mętnym, ciężkim klimacie, odwrócił zwierciadło i ukazał mi smutną prawdę w sentymentalno – bajkowej, a chwilami wręcz ”cukierkowej” oprawie.

Autor: Krzychu Kaźmierczak

Data: 12.01.2013

Iluzjonista, czyli Chomet w Edynburgu

Ocena recenzenta: 8/10

Po groteskowym, nieco szalonym "Trio z Belleville" Sylvain Chomet postanowił się nieco wyciszyć. "Iluzjonista", bazujący na rozkosznie staromodnym scenariuszu napisanym przed półwieczem, urzeka wspaniałą kreską i melancholijnym klimatem. Jeśli chcielibyście na moment odetchnąć od wyrazistego, prędkiego współczesnego kina, wyciągnijcie zza ucha monetę, owińcie szyję wyciągniętym z rękawa szalikiem i szukajcie lokalu, w którym serwują ten delikatny, przepyszny film. Bezimienny główny ...

Autor: Agata Malinowska

Data: 29.11.2010

opinie
oceny

Ładny, gdyby był to krótki metraż, to powiedziałbym wręcz, że świetny. Ale niestety na długi metraż zabrakło scenariusza.

to trochę jak z Trio, pod koniec reżyser też strasznie się męczył w moim mniemaniu.

No nie do końca. Trio mi się bardzo podobało, świetnie się bawiłem, a film widziałem pewnie ze 3x. Natomiast do Iluzjonisty na pewno nie wrócę. Mniej istotne że nie bawi (takie było założenie, że ma być ckliwie i sentymentalnie), gorzej, że po prostu przynudza.

Narysowane jest to przepięknie, a towarzyszy temu naprawdę świetna muzyka, ale niestety nie tylko o to chodzi w robieniu filmów, a nawet w robieniu animacji. Coś sprawiło, że historia absolutnie mnie nie ruszyła, zero zaangażowania... Do tego stopnia, że musiałem podchodzić na dwa razy, co przy filmie trwającym 75 minut jest w pewnym sensie wyczynem.

Mnie ruszyła, co prawda jest ta historyjka prosta, staromodna i sentymentalna, ale za to urocza. :) Wyczynu gratuluję.

W tej sytuacji muszę Ci polecić Sekret księgi z Kells ("The Secret of Kells"). Dużo ciekawsza fabularnie, a równie piękna wykonaniem animacja.

No właśnie. Poluję na ten film od czasu jak napisał o nim inheracil. Niby ma jakąś dystrybucję w Polsce, ale zawsze jak jest ten jeden seans w odległym kinie, to ja nie mam czasu... :(