Hou Hsiao-hsien, twórca „Podróży czerwonego balonika”, to kolejny – po Angu Lee („Przyczajony tygrys, ukryty smok”) i Zhangu Yimou („Hero”, „Dom latających sztyletów”) – wybitny azjatycki reżyser, który ekranizuje historię z gatunku wuxia: opowieść o legendarnych wojownikach i mistrzach walki wushu. Chiny, IX wiek n.e. 10-letnia córka generała zostaje porwana przez mniszkę, która wprowadza ją w tajniki sztuk walki, zamieniając w doskonale wyszkoloną zabójczynię. Dziewczynka jest bezwzględnie posłuszna, bez wahania eliminuje okrutnych i skorumpowanych namiestników władcy. Pewnego dnia po nieudanej misji zostaje odesłana w rodzinne strony z rozkazem zabicia mężczyzny, którego miała poślubić. Teraz jej ukochany jest potężnym przywódcą Północnych Chin i zagraża stolicy. Po 13 latach z dala od domu młoda kobieta musi skonfrontować się z rodzicami, wspomnieniami z dzieciństwa oraz długo tłumionymi uczuciami. Związana przysięgą wierności wobec przełożonej musi wybrać pomiędzy uświęconą tradycją, w której ją wychowano, a głosem serca. (opis dystrybutora)
Qi Shu
Nie Yinniang
Chen Chang
Tian Ji'an
Satoshi Tsumabuki
The Mirror Polisher
Film jak duża paczka czipsów, więcej powietrza niż obiecanej zawartości.
[9PS] Hou Hsiao-hsien, częsty gość festiwalu w Cannes, za ten film we francuskiej stolicy filmu otrzymał nagrodę dla najlepszego reżysera. Tajwański twórca podjął się tym razem realizacji filmu w gatunku wuxia. Nie ma tu jednak tak wielu spektakularnych scen walk, jak scen medytacyjnych. Film toczy się powoli, niespiesznie, ale też nie dłuży. To zasługa przepięknych zdjęć, scenografii i kostiumów. Zarówno krajobrazy - zasnute mgłą góry, jak i stroje - przepiękne kobiece i męskie ubrania, kunsztowne fryzury - zapierają dech w piersiach. Akcja rozgrywa się w VII wieku w Chinach, u schyłku dynastii Tang. Młoda dziewczyna, wychowanka klasztoru, szkolona na profesjonalną zabójczynię dostaje od swojej mistrzyni tajną misję zabicia księcia, kuzyna, którego darzy uczuciem.
Ładny i nudny.