Obsada:
-
Max Schreck
Graf Orlok
-
Gustav von Wangenheim
Hutter
-
Greta Schröder
Ellen Hutter, seine Frau
-
Alexander Granach
Knock, ein Häusermakler
-
Georg H. Schnell
Westenra, Harkers Freund
-
Ruth Landshoff
Lucy, Westenras Frau
-
John Gottowt
Professor Bulwer, ein Paracelsianer
-
Gustav Botz
Professor Sievers, der Stadtartzt
-
Max Nemetz
Käpitän der Demeter
-
Wolfgang Heinz
Matrose 1
-
Albert Venohr
Matrose 2
-
Eric van Viele
Matrose 3
-
Karl Etlinger
-
Guido Herzfeld
Wirt
-
Fanny Schreck
Krankenschwester im Hospital
-
Hardy von Francois
Artzt im Hospital
-
Heinrich Witte
Wärter im Irrenhaus
Można obejrzeć, aczkolwiek jeśli o mnie chodzi, zdecydowanie preferuję Draculę - Oldmana i Van Helsinga - Hopkinsa.
Niemiecki ekspresjonizm bardzo pasuje do horroru. Nie znam bardziej klimatycznego kawałka taśmy filmowej.
W "Dolinie Radości" Stefan Chwin odsyła swojego bohatera na plan "Nosferatu" jako makijażystę Maxa Schrecka. Piękny drobiazg. :)
Niesłychanie ponury film - taką atmosferę trudno jest stworzyć w nowoczesnym kinie. Wampir w interpretacji Maxa Schrecka może dzisiaj trochę śmieszyć, ale jest to wspaniała rola dołożona do równie wspaniałej charakteryzacji.
Zastanawiam się dlaczegóż wampir w interpretacji Schrecka miałby śmieszyć. Według mnie jest to jedna z najlepszych ról, jakie kiedykolwiek pojawiły się w horrorach i do dzisiaj wywołuje ciarki na plecach. Możemy tylko ubolewać, że w dzisiejszych filmach grozy postaci są dużo bardziej komiczne.
Rolę Schrecka uważam za bardzo dobrą, ale współczesny widz nie jest chyba przygotowany do takiej ekspresji, jaką praktykowali aktorzy kina niemego. Dzisiaj gra się dużo bardziej subtelnie i aktorstwo w starych filmach wydaje się przesadnie wyraziste. Można się do tego przyzwyczaić i docenić, ale "na wejście" wydaje się to raczej zabawne, tak mi się wydaje.
Najstarsza filmowa adaptacja dzieła Brama Stokera "Dracula" z łatwością pozwala przenieść się w mroczny świat, w którym na głównego bohatera czyha zło w postaci wampira Nosferatu. Panujący w nim klimat, charakterystyczny dla obrazów niemieckiego ekspresjonizmu, niespotykany jest we współczesnych horrorach. Co zadziwiające nawet dla mnie, film Munrau'a jest w moim odczuciu znacznie lepszy jeśli chodzi o atmosferę tajemniczości i grozy niż "Nosferatu wampir" Herzoga. Mocno polecam!