Opium: dziennik kobiety szalonej (2007)
Jeden z najświetniejszych przykładów wyrafinowanego formalnie i estetycznie nowego kina węgierskiego. Początek XX wieku, prowincjonalny szpital dla psychicznie chorych. Do sióstr i lekarzy – preferujących surowe i ewangelizacyjne metody – przyjeżdża znany doktor-opiumista z nowinkami w postaci psychoanalizy i terapeutycznego podejścia do pacjentów. Konflikt staje się tylko kwestią czasu. Uwagę lekarza zwraca schizofreniczka, która w chwilach nawiedzeń zapisuje setki stronic notatek. Między doktorem a pacjentką rodzi się specyficzna, perwersyjna relacja, podsycana jej zakochaniem i wiarą oraz jego pożądaniem i literackimi ambicjami. Reżyser dokonał tu mistrzowskiej rekonstrukcji – czy też kreacji, głęboko zanurzonej w stylistyce epoki – szczególną uwagę przywiązując do rekwizytów, na czele z szerokim repertuarem pieczołowicie zebranych narzędzi chirurgicznych używanych do „leczenia obłąkanych”. To scenografia stylizowana i malarska, ze szczególnym użyciem wnętrz i świateł. Dzięki nim nie tylko zanurzamy się w miejscu i czasie, lecz także wchodzimy w głąb umysłów dwojga głównych bohaterów. Detal po detalu, z dźwiękami i fakturami namacalnymi aż do bólu. (nowehoryzonty.pl)
Obsada:
- Ulrich Thomsen Dr. Brenner
- Kirsti Stubø Gizella
- Zsolt László Dr. Moravcsik
- Enikö Börcsök
- Gyöngyvér Bognár
- Roland Rába
- Bori Blaskó
- Kitty Fejes
- Kata Fekete
- Ákos Horváth
- Csaba Horvath
- Éva Juhász
- László Kassai
- Martina Kovács
- Miklós Mádl
- Erika Molnár
- Dóra Rozsnyai
- Juli Sándor
- Géza Szöllõsi
- Zoltán Szõlõsi
- Roland Tzafetás
- Teréz Vass