Niebo nad Paryżem (2008)

Paris
Reżyseria: Cédric Klapisch

Kiedy Pierre staje na balkonie swojego paryskiego mieszkania, widzi codzienny, miejski ruch, gwar kawiarenek, gdzie siadają studentki, kolorowy tłum kupujących warzywa na targu, piękną dziewczynę w oknach domu naprzeciwko, biegające dzieci. Wszyscy ci obserwowani ludzie mają własne historie, dokądś zmierzają, czegoś pragną, płaczą i śmieją się z jakichś powodów. My możemy pójść za nimi dalej, niż sięga wzrok Pierra, my poznamy ich tragedie i tęsknoty, kompleksy i lęki, nawet sny i twarze ukochanych. To niezwykły, harmonijnie zbudowany film, powstały z miłości do Paryża, bo też jest miasto nie tylko tłem w tej historii, jest jak osnowa, na której plotą się i plączą nitki poznawanych przez nas postaci. O wszystkich opowiada Klapisch z delikatnością, nie osądzając, pokazując, jak bardzo jesteśmy do siebie podobni, jak bardzo pragniemy tego samego: miłości, bezpieczeństwa, spełnienia, akceptacji, wreszcie, samego życia. Ostatnie kadry filmu, pozbawione głosu, wyjątkowo pięknie podsumowują film. (more)

Obsada:

Pełna obsada

Zwiastun:

Ten film jest tak dobry, jak wino. Za każdym razem smakuje lepiej, mimo upływu czasu. Wciąż odkrywam w nim coś pięknego, bo też przypomina budową szkatułkę, pełen jest wątków, emocji, historii, wszystko opowiedziane bardzo subtelnie i dojrzale. Po prostu piękny, poetycki film. Z Paryżem w tle.

Ten film to dowód, że kino francuskie ma się jak najlepiej!

Całkiem przyzwoite kino, wielowątkowa historia opowiedziana z wrażliwością. Obejrzeć zdecydowanie warto. Ale czy będę wracać do tego filmu...?

zur887
emerenc
PrzemyslawLes
Birdman
ewelinaciesielska24
emil
justykob
yo
yo
paulinakapuscinska7
Mikser