Zapach kobiety (1992)

Scent of a Woman

Reżyseria: Martin Brest

Scenariusz: Giovanni Arpino, Bo Goldman

Niewidomy były oficer Frank Slater z powodu upośledzenia stał się cynicznym, samotnym człowiekiem, który chce położyć kres swemu życiu. Przedtem pragnie jednak raz jeszcze zabawić się w Nowym Jorku. Wyrusza w drogę z uczniem z internatu jako swym opiekunem i nagle - również dzięki osobistemu zaangażowaniu chłopca - znów zaczyna dostrzegać świat od jego pięknej strony.

Obsada:

Al Pacino Lieutenant Colonel Frank Slade
Chris O'Donnell Charlie Simms
James Rebhorn Mr. Trask
Gabrielle Anwar Donna

Philip Seymour Hoffman George Willis, Jr.
Richard Venture W.R. Slade
Bradley Whitford Randy
Rochelle Oliver Gretchen
Margaret Eginton Gail
Tom Riis Farrell Garry
Nicholas Sadler Harry Havemeyer
Todd Louiso Trent Potter
Matt Smith Jimmy Jameson
Gene Canfield Manny
Frances Conroy Christine Downes
June Squibb Mrs. Hunsaker
Ron Eldard Officer Gore
Sally Murphy Karen Rossi
Michael Santoro Donny Rossi
Alyson Feldman Francine Rossi
Erika Feldman Francine Rossi
Julian Stein Willie Rossi
Max Stein Willie Rossi
Anh Duong Sofia
Leonard Gaines Freddie Bisco
David Lansbury Michael
Joseph Palmas Bellhop
Baxter Harris George Willis, Sr.
Francie Swift Flight Attendant
Michael Simon Oak Room Waiter
William Beckwith Oak Room Maitre D'
Mansoor Najeeullah Skycap
J.T. Cromwell Ballroom Waiter
Peter Carew Bootblack
Paul Stocker Doorman
Mike Lisenco Cab Driver
Divina Cook Night Maid
Richard L. Duma Extra Student
Russell Gibson Barber

Pełna obsada

opinie
oceny

Al Pacino żył chyba dla tej roli - jest w niej absolutnie genialny!

Rola Pacino perfekcyjna.Sceny tańca nie da się zapomnieć.

Tylko dla dla sceny tańca warto obejrzeć ten film. I dla wielkiej roli Pacino.

Al Pacino to atrakcja, którą trudno zbagatelizować, zwłaszcza gdy chce mu się grać. Niestety uwiera mnie zakończenie, jednak trochę przesadnie patetyczne.

Ten film powinno się pokazywać młodym aktorom, żeby zobaczyli, jak należy grać. Jedna z życiowych ról Ala Pacino - dla mnie porównywalna z Rain manem Hoffmana. Całość obrazu psuje nieco typowo amerykańska końcówka, ale można ją przełknąć bez większego bólu.