Nagle, zeszłego lata (1959)

Suddenly, Last Summer

Reżyseria: Joseph L. Mankiewicz

Scenariusz: Gore Vidal, Tennessee Williams

Młoda Cathrine (w tej roli Elisabeth Taylor) jest świadkiem brutalnego zabójstwa swojego kuzyna Sebastiana, które miało miejsce w czasie ich wspólnych wakacji spędzonych w Cabeza de Lobo. Zbrodnia odciska piętno na psychice dziewczyny,która pod wpływem szoku nie jest w stanie przypomnieć sobie szczegółów dramatycznego wydarzenia. Matka Sebastiana, Violet Venable, której zależy za ukryciu prawdy o śmierci syna, pragnie wspomóc finansowo doktora Cukrowicza (chirurga) i w zamian doprowadzić do operacji lobotomii Cathrine. Zabieg popierają również matka oraz brat dziewczyny, skuszeni korzyściami finansowymi. Dr. Cukrowicz wierzy, że sposobem na rozwiązanie problemów Cathrine jest nie operacja, lecz rozwikłanie zagadki śmierci Sebastiana.

Obsada:

Elizabeth Taylor Catherine Holly
Katharine Hepburn Mrs. Violet Venable
Montgomery Clift Dr. Cukrowicz
Albert Dekker Dr. Lawrence J. Hockstader

Mercedes McCambridge Mrs. Grace Holly
Gary Raymond George Holly
Mavis Villiers Miss Foxhill
Patricia Marmont Nurse Benson
Joan Young Sister Felicity
Maria Britneva Lucy
Sheila Robbins Dr. Hockstader's Secretary
David Cameron Young Blonde Interne
Eddie Fisher Street Urchin
Frank Merlo Audience member at operation
Beatrice Shaw Elderly lady
Gore Vidal Audience member at operation
Rita Webb Asylum inmate
Ian Wilson
Roberta Woolley A Patient

Pełna obsada

Zwiastun:

opinie
oceny

Ten film jest popisem znakomitych umiejętności aktorskich Liz Taylor i Cathrine Hepburn. Trzyma w napięciu i pozostawia finałową zagadkę bohaterów nierozwiązaną.

Bardzo teatralny film, w którym najważniejsze są doskonałe dialogi.

Thriller egzystencjalno-psychiatryczny. Muzyka jak z horroru. Fenomenalna gra Liz Taylor. Mankiewicz reżyseruje Tenessee Williamsa, więc nie można się nudzić.

Nie wiem jak to jest, ale filmy na podstawie T. Williamsa z perspektywy czasu wydają się dużo lepsze niż tuż po seansie. Patrzę teraz w notkę i widzę, że w tym filmie przeszkadzała mi scenografia, której zupełnie nie pamiętam. W pamięci pozostaje znakomite aktorstwo i wyśmienity tekst dramatyczny. Może jednak podwyższę ocenę ;)

Poczekamy, zobaczymy. Mam w planach trochę hollywoodzkiej klasyki, więc na pewno jakiś Tenessee Williams się jeszcze w nich znajdzie. Z moją dziurawą pamięcią, pewnie niedługo będę musiała wszystko od nowa oglądać. Wiem jedno - podoba mi się takie kino. Cieszę się, że sobie o tym przypomniałam.