Dobre serce (2009)
Jacques jest właścicielem nowojorskiego baru, który służy za drugi dom gustującym w wyszukanym asortymencie miłośnikom alkoholu. Bohater niszczy swoje zdrowie, zatracając się w alkoholu i papierosach, gdy spotyka Lucasa ― młodego, bezdomnego człowieka, który już dawno stracił chęć do życia. Upatrując w chłopcu swojego spadkobiercę i kontynuatora dorobku, bierze go pod swoje skrzydła i zaczyna objaśniać twarde, męskie reguły panujące w jego klubie: żadnych nowych klientów, żadnego bratania się z już obecnymi i absolutnie żadnych kobiet... (Tofifest)
Obsada:
- Paul Dano Lucas
- Brian Cox Jacques
- Stephanie Szostak Sarah
- Damian Young Roddie
- Isild Le Besco April
- Clark Middleton Dimitri
- Edmund Lyndeck Barber
- Nicolas Bro Ib Dolby
- Uzimann Uzimann Stress Out Excerciser
- Susan Blommaert Nurse Nora
- Bill Buell Roger Verne
- Michael J. Burg Actor
- Daniel Raymont Markus
- André De Shields Sooty
- Elissa Middleton Mattie
- Stephen Henderson Psychiatrist
- Aristedes Philip DuVal Security Guard
- Adam S. Phillips Patient in therapy
- Henry Yuk Chin Lee
- Sonnie Brown Nurse Woo
- Steve Axelrod The Farmer
- Ed Wheeler Jonathan
- Haraldur Jónsson Silent Man
- Boði Boði Rococo
- Darren Foreman Doctor
- Seth Sharp Nurse Billy
- Þórir Roff Bar Regular
- Halfdan Pedersen Roger Warhol
- Kjartan Þórarinsson Walk In
- Eric Milano Businessman
- Guy Conan Stewart Ben
- Michael Pollock Bar Regular
- Alice Olivia Clarke Nurse Mona
- Catherina Ren Knerr Nurse Darlene Niles
- Carsten Thomas Bar Regular
- Henry Lovell Smith Bar Regular
- Sruli Recht Bar Regular
- Alexander Zaklynsky Bar Regular
- Michelle J. Nelson Nurse Sheila
- Sean McGlynn Businessman
- Robert Nelson Bar Regular
- Leifur Magnusson Male Nurse
Zwiastun:
Wyróżnione recenzje:
Zbyt przewidywalne "Dobre serce" Dagura Kári
Może nie był to zachwyt, ale „Dobre serce” mimo pewnych mankamentów uważam za film niezwykle ujmujący. Islandzki reżyser Dagur Kári snuje opowieść o spotkaniu dwóch krańcowo różnych osobowości, dwóch skrajnych postaw w czasie tej naszej krótkiej życiowej wędrówki. Na sali nowojorskiego szpitala spotykają się: stary, zgorzkniały, pogardzający ludźmi Jacques i młody, prosty, wręcz naiwny Lucas - bezdomny, który uszedł z ...
Śmiej się serdecznie
Nie lubię cynizmu. Podobno człowieka inteligentnego można poznać po tym, jak bardzo potrafi być złośliwy. Co innego jednak recenzować rzeczywistość z lekkim dystansem, a co innego uznać, że ma się prawo wydawać ostateczne werdykty co do stanu świata z jakiejś nieokreślonej lokalizacji poza jego granicami. W życiu to się wcześniej czy później załamie, niszcząc iluzję, że da się wyjść poza ...
To komedia, która co prawda kończy się jak melodramat, ale przez cały seans można się spłakać - ze śmiechu. :)
Mogło być nawet 8 gdyby nie zakonczenie. Szkoda, bo naprawde swietnie sie to ogladalo.
byloby 7 gdyby nie zakonczenie....
podobał mi się ten film. szłam na niego, nie wiedząc na co dokładnie idę,bo obejrzałam jedynie zwiastun i zobaczyłam dziada, z którym się momentalnie utożsamiłam. a wyszłam pełna jakichś dziwnych myśli.
Nie wiem czy taki film można określić mianem "ładny", ale dla mnie taki był. Melancholijny, ciepły, zabawny. Zakończenie nieco przewidywalne i takie trochę hollywoodzkie, ale co tam. Warto było obejrzeć.