Węgorz (1997)
Unagi
Reżyseria:
Shôhei Imamura
Takuro Yamashita (Koji Yakusho) przyłapuje żonę na zdradzie. Zabija ją i zgłasza się na policję. Wychodzi z więzienia po ośmiu latach. Postanawia zacząć nowe życie. Jego milczącym powiernikiem staje się węgorz, który mu towarzyszył również w zakładzie karnym. Takuro otwiera męski salon fryzjerski. Pewnego dnia ratuje młodą Keiko (Misa Shimizu), która usiłowała popełnić samobójstwo. Uczucie do niej otwiera przed nim szansę na odcięcie się od przeszłości. Nagrodzony Złotą Palmą w Cannes film zainspirowany prozą Akiry Yoshimury.
(programtv.onet.pl)
Obsada:
- Kôji Yakusho Takuro Yamashita
- Misa Shimizu Keiko Hattori
- Mitsuko Baisho Misako Nakajima
- Akira Emoto Tamotsu Takasaki
- Fujio Tsuneta Jiro Nakajima
- Sho Aikawa Yuji Nozawa
- Ken Kobayashi Masaki Saito
- Sabu Kawahara Seitaro Misato
- Etsuko Ichihara Fumie Hattori
- Tomorowo Taguchi Eiji Dojima
- Chiho Terada Emiko Yamashita
- Shinshô Nakamaru
- Sei Hiraizumi
- Seiji Kurasaki
- Toshirô Ishido
- Sanshô Shinsui Doktor
- Kôichi Ueda Detektyw
- Ken Mitsuishi Detektyw
- Hiroyuki Konishi Medical Examiner
- Shoichi Ozawa Elderly Doctor
- Teresa Saponangelo
- Makoto Satô Jukichi Takada
- Miho Shimizu
Gdy oglądałem "Węgorza" dawno temu po raz pierwszy, nie zrobił na mnie jakiegoś wielkiego wrażenia, jednak drugi seans był prawdziwą ucztą. Ta historia o przełamywaniu traumy, w mistrzowskiej reżyserii Shohei Imamury, jest równocześnie prosta i wyrafinowana. Japońska wariacja na stary temat "zbrodni i kary" jest psychologicznym dramatem, operującym silnie symbolami (na czele z tytułowym węgorzem), w stopniu miejscami wręcz przesadnym; można odnieść wrażenie, że sama historia ma charakter wyraźnie pretekstowy. Oglądając ten film, myślałem o tym, jak wielki wpływ musiał mieć Imamura na kino swoich młodszych kolegów: Shiona Sono, Takashi Miike, czy Kiyoshi Kurosawy.