Kiedy Harry poznał Sally (1989)

When Harry Met Sally...
Reżyseria: Rob Reiner
Scenariusz:

Czy kobieta i mężczyzna mogą być przyjaciółmi... czy też seks wejdzie im w drogę? To temat, o którym dyskutują Harry Crystall i Sally Ryan podczas podróży z Chicago do Nowego Jorku. Po jedenastu latach znajomości wcale nie zbliżyli się do odpowiedzi na to pytanie. Czy dwójka najlepszych przyjaciół zrozumie wreszcie, że są dla siebie stworzeni; czy w dalszym ciągu będą starali się nie zauważać wzajemnego zauroczenia, które trwa od czasu, kiedy Harry poznał Sally? (opis dystrybutora)

Obsada:

Pełna obsada

Zwiastun:

Dlaczego w kategoriach oceny filmu nie ma kryterium zabawności? Film momentami bardzo zabawny, poza tym dobry. Można się przy nim rozluźnić i pozwolić sobie na przyjemne 1,5h.

Pierwsze skojarzenie oczywiste: Sally (Meg Ryan) udaje głośny orgazm przy barowym stoliku, a siedzący naprzeciwko niej Harry (Billy Crystal) jest coraz bardziej zdetonowany. Dla zrozumienia istoty tej kultowej komedii romantycznej ważniejsze okazuje się zwieńczenie niegrzecznej sceny. Usadowiona nieopodal dama w średnim wieku (grana przez matkę reżysera) oznajmia kelnerowi: „Chcę to samo, co ma ona!”. Otóż filmowi Reinera potoczystości nadają swobodne, inteligentne – ale nie przeintelektualizowane – dialogi rozpisane przez scenarzystkę Norę Ephron. W tym sensie „Kiedy Harry...” przypomina komedie Woody'ego Allena, z których jednak spuszczono nieco znerwicowanego powietrza. Ale to nie wszystko. Jak zauważył Michael Tucker w błyskotliwym wideoeseju, KHPS jest w gruncie rzeczy typowym romkomem... z premedytacją łamiącym utartą konwencję. Fabułę napędzają bowiem nie perypetie bohaterów, których źródłem jest świat zewnętrzny, tylko psychologiczna, wewnętrzna ewolucja; dojrzewanie ku sobie.

Efunia
alexis98
AgaL
Szklanka1979
dag
dag
bjag
magdeburd
agugnacka
jakilcz
oskx