W White Epilepsy obserwujemy spazmatyczny taniec nagich ciał, pozbawionych tożsamości – groza cielesności miesza się tu z pierwotnym erotyzmem, dzięki czemu abstrakcja formy staje się zarazem buntowniczym manifestem reżysera, swoistym sprzeciwem wobec estetycznych przyzwyczajeń widza. White Epilepsy, powstałe we współpracy z tancerką Hélène Rocheteau, to pierwsza część zapowiadanej trylogii pt. Unrest. Jej motywem przewodnim ma być szeroko pojmowany strach. (nowehoryzonty.pl)
