Anna Prucnal

Ukończyła warszawską Akademię Muzyczną. Studiowała w berlińskiej Komische Oper u słynnego reżysera Waltera Felsensteina. W latach 60. była solistką Teatru Wielkiego w Warszawie; występowała także w kabaretach: STS, pod Egidą i Dudek. Zagrała w bułgarskim filmie Słońce i cień oraz w kilku filmach produkcji NRD, gdzie cieszyła się ogromną popularnością jako aktorka filmowa i piosenkarka.
W grudniu 1970 roku emigrowała do Francji, gdzie mieszka do dziś; jest żoną pisarza i reżysera Jean Maillanda. We Francji Anna Prucnal jest znana jako pieśniarka i aktorka teatralna i filmowa. Jest jedyną polską aktorką, która zagrała w filmie Federico Felliniego (w Mieście kobiet, 1980). Koncertowała m.in. w paryskiej Olympii (1981) i Theatre de la Ville (1979), w Kanadzie, Belgii i Japonii; wielokrotnie występowała na festiwalu w Awinionie, grała także w spektaklach operowych (dzieła Weilla, Poulenca, Claude'a Prey). Śpiewa piosenki w języku francuskim, niemieckim, polskim, rosyjskim i włoskim (pisał dla niej m.in. Georges Moustaki) do tekstów m.in. Aleksandra Wertyńskiego, Władimira Majakowskiego, Bułata Okudżawy i żydowskie. W 1974 roku zagrała Annę Planetę - wyuzdaną proletariuszkę w awangardowym francusko-niemiecko-kanadyjskim filmie Sweet movie jugosłowiańskiego reżysera Dušana Makavejeva. W Polsce uznano film za pornograficzny i antykomunistyczny, skutkiem czego ustanowiono zapis cenzorski na nazwisko Anny Prucnal. Odebrano jej polski paszport i skazano na zapomnienie. Dopiero w 1989 roku, po kilkunastu latach nieobecności przyjechała do Polski, towarzysząc prezydentowi Francji François Mitterrandowi w jego oficjalnej wizycie państwowej. Dała wtedy niezapomniany koncert na Placu Zamkowym w Warszawie. Dziś Anna Prucnal mieszka w Paryżu i tylko sporadycznie odwiedza Polskę. 27 kwietnia 2010 wystąpiła z recitalem w warszawskim Och-Teatrze przy ul. Grójeckiej. Ma syna Piotra, który jest reżyserem, i wnuczkę Alicję. (Wikipedia)