Tegoroczny Konkurs Filmów Fabularnych 14. Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik” to wybór najlepszych obrazów rosyjskiego kina ostatnich dwóch lat. Publiczność festiwalowa będzie mogła obejrzeć filmy, które miały swoje projekcje na najważniejszych międzynarodowych festiwalach oraz zdobyły wiele prestiżowych nagród.
Znajdziemy tu m.in. pełnometrażowy debiut Filippa Jurjewa „Wielorybnik”, który zdobył nagrodę za reżyserię na tegorocznym ORFF „Kinotawr” w Soczi, a także został uznany najlepszym filmem programu Giornate degli Autori na MFF w Wenecji; zdobywcę Nagrody Specjalnej Jury na MMF w Wenecji „Drodzy towarzysze” w reżyserii Andrieja Konczałowskiego, a także prezentowany na Berlinale film „Miasto głęboko uśpione” Mariji Ignatienko.
Swój najnowszy film Grigorij Konstantinopolskij utrzymuje w stylu wypracowanym poprzez zderzenie elementów awangardowego teatru absurdu z arthousem. Klasyczną sztukę „Burza” słynnego dziewiętnastowiecznego dramaturga Aleksandra Ostrowskiego reżyser odczytał na swój sposób. Zachował miejsce akcji, nie zmienił tożsamości bohaterów, ale udanie wkomponował ich w nową Rosję.
„Drodzy towarzysze” Andrieja Konczałowskiego to film, który z pewnością nie może umknąć uwadze festiwalowej publiczności. Obraz zdobył Nagrodę Specjalną Jury na MMF w Wenecji, a także rywalizuje o Oscara w kategorii najlepszy film międzynarodowy. Akcja filmu rozgrywa się w Związku Radzieckim w 1962 roku. Ludmiła, pracownik lokalnego komitetu partii w Nowoczerkasku i zdeklarowana komunistka, drastycznie zmienia swój światopogląd, gdy podczas strzelaniny na placu wybucha panika i znika jej córka.
„Francuz” to nostalgiczna podróż słynnego aktora i reżysera Andrieja Smirnowa w czasy, które choć dawały obywatelom Związku Radzieckiego nadzieję na lepsze i spokojniejsze życie, z perspektywy kilku dekad wcale nie jawią się jako szczęśliwe. Tytułowym ,,Francuzem” jest syn uciekinierki z Kraju Rad, który dwanaście lat po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej przyjeżdża do ojczyzny swojej matki – oficjalnie po to, aby badać dzieje rosyjskiego baletu; nieoficjalnie, aby odnaleźć (jeśli ten jeszcze w ogóle żyje) swojego prawdziwego ojca.
Nowe dzieło Walerija Todorowskiego „Hipnoza” łączy w sobie elementy dramatu psychologicznego z metafizycznym thrillerem, ale nie jest także pozbawione krytyki społecznej. Reżyser, znany dotąd głównie z dramatów obyczajowych, wkroczył w nowy dla siebie obszar. Najstarszy z synów pewnej rodziny od pewnego czasu lunatykuje. Matka zapisuje go na leczenie do znanego psychoterapeuty, który stara się dociec przyczyn dolegliwości, stosując hipnozę.
W sekcji konkursowej zostanie zaprezentowany film Kseni Zujewej „Ingerencja”, o losach Maszy, młodej dziewczynie z przedmieścia, z bardzo dysfunkcyjnej rodziny. Żyje w swojej rzeczywistości, gdzie opiekuje się babcią i młodszym bratem, nie wiedząc o swojej poważnej chorobie. Jej życie zmienia się diametralnie po spotkaniu z kardiochirurgiem, który uratował jej życie.
Żaden z dotychczasowych filmów Iwana I. Twierdowskiego, a wszystkie były prezentowane na poprzednich „Sputnikach” („Klasa specjalna”, „Zoologia”, „Podrzutki”), nie pozostawiał widza obojętnym. Nie inaczej jest z jego najnowszym dziełem. Obraz pt. „Konferencja” nawiązuje do tragedii, jaka stała się udziałem widzów i aktorów Teatru a Dubrowce w październiku 2002 roku. Po siedemnastu latach od zamachu terrorystycznego wraca do tych wydarzeń Natalia, która straciła wówczas syna.
Warto zwrócić uwagę na pełnometrażowy debiut Marii Ignatienko, absolwentki wydziału reżyserii Moskiewskiej Szkoły Nowego Kina, gdzie uczyła się pod okiem Dmitrija Mamuliji. „Miasto głęboko uśpione” to kino autorskie, nasycone symboliką, ale też oniryczno-fantasmagoryczne, bliskie dokonaniom Andrieja Tarkowskiego i… Piotra Szulkina. Głównym bohaterem jest marynarz Wiktor, który dowiedziawszy się o śmierci żony, opuszcza statek i udaje się do szpitala, aby pożegnać zmarłą. Tak zaczyna się jego podróż w głąb własnej jaźni, będąca zarówno podróżą przez miasto, którego wszyscy mieszkańcy zapadają w głęboki sen.
W swoim najnowszym filmie „Na dalekich rubieżach” Maksim Daszkin łączy melodramat z historią kryminalną. Jest to opowieść o miłości, która nie miała prawa się zdarzyć. Film aż kipi od uczuć, które spalają bohaterów, mimo iż debiutujący w fabule reżyser starał się nie podgrzewać emocji, a wydarzenia przedstawić z chirurgiczną sterylnością i precyzją.
Pełnometrażowy debiut młodego reżysera Pawła Ganina pt. „Trigger” to opowieść o Ksenii, która próbując dojść do siebie po traumatycznych przeżyciach nagrywa filmiki z gatunku ASMR. Wkrótce Ksenia poznaje Filippa – stałego widza jej kanału. Termin „trigger”, używany w różnych obszarach, w kontekście filmu oznacza bodziec, czynnik drażniący, który wywołuje reakcję.
Temat nierównej miłości został przedstawiony w nowy sposób przez reżysera Antona Kołomiejca w jego pełnometrażowym debiucie: „Wasz Korepetytor”. Premiera filmu odbyła się w ramach Festiwalu Kinotawr w 2018 roku, gdzie film otrzymał nominację w kategorii za Najlepszy Debiut. Podczas miesięcznej nieobecności rodziców, 17-letni Sawa przygotowuje się do egzaminów wstępnych. Korzystając ze strony internetowej „Wasz Korepetytor” Sawwa znajduje piękną i samotną nauczycielkę „po czterdziestce”. Zaczynają lekcje od omówienia powieści „Pani Bovary”, ale po kilku spotkaniach zaczynają żyć własnym romansem.
Opromieniony sukcesami na festiwalach filmowych w Wenecji (najlepszy film w sekcji Giornate degli Autori) oraz Kinotawrze w Soczi (m.in. nagrody za reżyserię i najlepszą rolę męską) „Wielorybnik” jest pełnometrażowym debiutem Filipa Jurjewa. Dramat jest opowieścią o zderzeniu dwóch bardzo od siebie odległych, choć geograficznie całkiem bliskich, światów: Stanów Zjednoczonych i żyjących na Półwyspie Czukockim autochtonicznych Czukczów. Gdy do rybackiej osady dociera Internet, nastoletni Liosza i jego przyjaciel wykorzystują go głównie do przeglądania erotycznych wideoczatów. Tak poznają piękną blondwłosą dziewczynę z Detroit, której uroda wywołuje w chłopcu emocje, z którymi nie potrafi sobie poradzić.
Nagrodzony na ubiegłorocznym Kinotawrze film Niginy Sajfułłajewej „Wierność” to historia mieszkającego w Kaliningradzie małżeństwa w średnim wieku, Leny i Siergieja, które znalazło się na miłosnym rozdrożu. Codzienna rutyna zabija w nich namiętność, a podejmowane przez kobietę próby dodania ich związkowi pikanterii kończą się niepowodzeniami. W efekcie Lena traci wiarę we własną wartość i aby przekonać się, czy jako kobieta jest jeszcze w stanie rozniecić w mężczyźnie płomień namiętności, decyduje się na krok, który ma poważne konsekwencje nie tylko w jej życiu osobistym, ale i zawodowym.
14. Festiwal Filmów Rosyjskich „Sputnik” odbędzie się w dniach 12 – 20 grudnia 2020 r. w trybie online na stronie mojeekino.pl.