Artykuły użytkownika chininadlanel
Gliniarz wilkołak (2014)
Kto widział Skowyt I, Skowyt II, Skowyt III ( i tak dalej), ten będzie wniebowzięty, o ile oczywiście ta wilko-i-nie-tylko-łacza epopeja przypadła mu do gustu. Kto nie widział, a lubi, żeby krew i gorzała
Piękno (2011)
Brutalna historia, która nie jest ani traiczna, ani wstrząsająca, tylko zwyczajnie nudna i oscyluje na samych kliszach.
Banalność zestawiona z przemocą początkowo zaskakuje, ale właściwie dlaczego?
Morfina (2008)
Brutalny realizm wykraczający poza skrupulatność scenografii, wierność historyczną i prawdę stołu operacyjnego rewolucyjnej Rosji. Realizm psychologiczny powolnego osuwania się na dno - z pełną świadomością
Pompeja (2010)
Poszłam na Pompeję spodziewacjąc się wspaniałego filmu w filmie, dzieła o robieniu filmów i o kulach śmigających między mafiami jednocześnie. Streszczenie fabuły mówiło, że grupa filmowców pracuje nad
Gramatyka intymności (2010)
To może zabrzmieć niemądrze, ale filmy takie jak ten, jak Tetro, jak Capote uświadamiają mi jak idiotycznie brzmi Weltschmerz w ustach młodocianych bohaterów filmów typu 500 dni miłości, czy Sztuka dorastania.
Obojętność (2011)
Rzecz nietypowa - Moskwa, lata 60, potraktowana przez operatora i reżysera jako kanwa dla fantastycznych wzlotów fantazji, czarno-białe zdjęcia przerywają fragmenty animowane, z których każdy jest miniaturowym
Tyranozaur (2011)
Tyranozaur. Z czym kojarzy Ci się ten wymarły gad? Czy może z diabetyczną żoną głównego bohatera Josepha, która ciężko stąpa po schodach - bum,bum, bum - aż woda w szklance drży niebezpiecznie? Jeśli tak:
Trzy i pół (2011)
Trzy i pół miało dziś swoją światową premierę. Irańskie władze zezwoliły na trzy dystrybucje tego filmu, w samym Iranie cenzura zakazała projekcji. Sam ten fakt wystarcza, aby przyjąć że w poetyckich,
Jestem Mitsuko (2011)
Dwie siostry - Mitsuko i Emi starają się za wszelką cenę wyrwać skrawek szczęścia z pomiędzy kart tragedii, jaką jest ich życie. Każda z nich inaczej przeżywa dramaty i traumy, lecz żadna nie potrafi skutecznie
Avé (2011)
Temat zakrawa o brak weny scenarzysty. Przypadkowe spotkanie, autostop, on ma problemy, przed którymi najchętniej uciekłby w milczenie, ona ma problemy, z którymi radzi sobie mówiąc bardzo wiele - kłamst.