Czarne lustro: Bandersnatch
M E T A. Najnowszy film Blackmirrora Bandersnatcha (znanego z roli Sherlocka i Dr Strange'a) ostatecznie okazał się dla mnie czymś zupełnie nieatrakcyjnym. Konstruując każdy tekst zawsze zakładam, że czytelnik będzie kumaty i nie będę musiał teraz tłumaczyć, dlaczego nie jest to w żaden sposób rewolucja (telewizji, czy medium), ponieważ gry wideo robiły to już dużo wcześniej i zdążyły się nauczyć robić to dużo ....
Królowa Śniegu: Po drugiej stronie lustra
Królowa bije króla. To już czwarte spotkanie z Kajem, Gerdą i trollami. Sytuacja w królestwie nieco się zmieniła. Zła Królowa Śniegu została wygnana do Krainy Luster, skąd ponoć nie ma ucieczki, zaś oświecony król tępi wszelkie przejawy magii.
Sęk w tym, że trochę z tym przesadza. Zamiast po prostu wprowadzić stosowny zakaz, postanawia wysłać do lustrzanego więzienia wszystkich potrafiących czarować. Taki los czeka ....
Oni
Tabsy lecą z nieba, Silvio śpiewa. Paolo Sorrentino jest jednym z niewielu europejskich reżyserów, na których najnowsze obrazy publiczność czeka z utęsknieniem. Nie można jednak powiedzieć, że zawsze trafia w dziesiątkę. Oni są ciągle strzałem w tarczę, ale nie w jej środek.
Roma
Pewnego razu w Mexico City. Czarno-biały film bez fajerwerków, ale sam w sobie będący niesamowitą petardą. Triumfem czystego arthouse’u i kina kameralnej prostoty nad przeładowanymi fabularnie i wizualnie produkcjami, które taki Netflix prezentował widzom chociażby w tym roku.
Alfonso Cuarón wraca do Mexico City swojego dzieciństwa, gdzie jako chłopiec urodzony w zamożniejszej klasie średniej, dorastał w okolicznościach ....
Kraina wielkiego nieba
Piękni i rozgoryczeni. Wspaniała Carey Mulligan i majestatycznie wyciszony Jake Gyllenhaal jako małżeństwo chylące się ku upadkowi w spokojnej Montanie roku 1960. Poetycka melancholia w wersji retro, która nie buduje swojej siły na malarsko wystylizowanych kadrach, ale na buzujących autentyzmem emocjach swoich bohaterów.
Reżyserski debiut jednego z bardziej charakterystycznych aktorów amerykańskiej sceny niezależnej ....
Narodziny gwiazdy
Shallow. Czy świat naprawdę potrzebował tego filmu? Czy słusznie po raz trzeci dokonano remake'u fabuły z lat. 30? Czy Bradley Cooper jest lepszym aktorem czy reżyserem? Czy Lady Gaga zgarnie wszystkie nagrody sezonu? Tyle pytań, a mówimy raptem o jednej, hollywoodzkiej produkcji...
Fenomen „Narodzin Gwiazdy” Bradleya Coopera to dla mnie nie lada zagadka. Któryś już (dokładnie ....
Wyśniona kraina
Singapurski sen. Góry piasku, ląd wydarty morzu rękami pozbawionych praw robotników i śledztwo w sprawie zaginięcia jednego z nich. To sen, który wyśnił Yeo Siew Hua swojemu rodzinnemu Singapurowi.
Wdowy
Wdowy po mafii. Wdowy Steve'a McQueena to właśnie ten film, który warto zobaczyć w ten weekend. Ma wszystko to, czego brakuje nowym Potterom sans Potter - zwięzły scenariusz, kompetentną reżyserię, pazur publicystyczny. A przy tym to perełka kina gatunkowego.
Tytułowe wdowy to żony gangsterów, którzy zginęli we wspólnym, nieudanym napadzie. Po swoich mężczyznach dziedziczą głównie długi lub kłopoty. Veronica ....
Fantastyczne zwierzęta: Zbrodnie Grindelwalda
Zbrodnie Grindelwalda. Można byłoby powiedzieć, że Zbrodnie Grindelwalda to godny następca Fantastycznych zwierząt - wraca ta sama obsada i ten sam reżyser, a nowy film podejmuje akcję tam, gdzie skończył się poprzedni. Można byłoby, gdyby nie to, że Zbrodnie... są jednak lepsze. W każdym razie w mojej opinii. A piszę to jako osoba, która nie potrafi się oprzeć dobrej politycznej metaforze.
Pod koniec poprzedniej ....
Ajka
Lód i lud. Kino radzieckie uwielbiało robotnicze tematy, ale bardziej interesowały go masy niż jednostki. Siergieja Dworcewoja w Ajce obchodzi wyłącznie człowiek. Dla swojej bohaterki potrafi zrezygnować z wielu rzeczy: kontekstu społecznego, perswazyjnej siły, ale też wizualnej atrakcyjności.
