15. Sputnik nad Polską - Recenzje

WYNIKI KONKURSU FILMÓW FABULARNYCH Jury 15. Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską" w składzie: Przewodniczący Jerzy Kapuściński, Łukasz M. Maciejewski, Błażej Hrapkowicz postanowiło przyznać następujące nagrody:   GRAND PRIX Festiwalu „Sputnik nad Polską” w wysokości 2500 euro filmowi ...

Niezwykłe odmiany jabłek, filmowe światy z trzciny, groteskowa biografia literata oraz kryminalna zagadka - to wszystko można zobaczyć w nowym obrazie Aleksieja Fiedorczenki. Ostatnia „Słodka Bułgaria” jest produkcją, które korzysta z podobnej formuły co Niebiańskie żony Łąkowych Maryjczyków, jednak nie ma ich witalnej siły.

Luty 1942 roku. Trwa blokada Leningradu, od pięciu miesięcy niemal dwuipółmilionowa metropolia jest ostrzeliwana, a jej mieszkańcy uwięzieni. Mróz i głód sprawiają, że umierają tysiącami. W kolejce po chleb, od wrogiego pocisku czy zasypiają chroniąc się przed wiatrem, aby nigdy się nie obudzić. Dziennik blokady Andrieja Zajcewa pokazuje jeden dzień oblężenia. Kamera podąża za Olgą, młodą kobietą, która nie bacząc na niebezpieczeństwo idzie przez miasto. Pogodziła się z losem, chce jednak przed śmiercią jeszcze raz zobaczyć swojego ojca.

To tylko grypa. Pietrow, główny bohater Gorączki Kiriła Sierebrennikowa, nie ma wątpliwości, że jest chory, nie zauważa jednak, że jego przypadłość zaburza samą rzeczywistość. Może nikt nie może tego dostrzec? Trwa rosyjska postapokalipsa lat 90. Zawieszone zostały obowiązujące do tej pory zasady. Tytułowa gorączka zmienia jednak samą logikę, którą rządzi się świat. Przyczyna i skutek odklejają się od siebie, a przeszłość i teraźniejszość mieszają się ze sobą.

Nastolatki na gigancie. Trudno o bardziej zgrany temat. Aleksandrowi Chantowi udaje się jednak nie wpaść w banał. Jego Poza sezonem to efektowny, dynamiczny film drogi, niemal Bonnie i Clyde, jednak z młodszymi bohaterami. Wybór odważny, ale nieprzekraczający ograniczeń narracyjnej konwencji.

Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow znów chcą zaskoczyć wszystkich. Opowiedzenie o Wielkim terrorze z perspektywy członka służb specjalnych to wybór co najmniej kontrowersyjny. Kapitan Wołkonogow uciekł nie jest jednak propagandową laurką, a wejściem w dialog z niełatwą przeszłością.

Jeśli oceniać skuteczność rosyjskiego systemu resocjalizującego na przykładzie losów Kiriłła Serebrennikowa, nota nie byłaby zbyt wysoka. Za swoją krytykę konkretnych działań władzy, m.in. aneksji Krymu oraz wygłaszanie wsparcia dla społeczności LGBT w Rosji, wobec reżysera uruchomiono aparat represji. Postawiono mu ...

Nos Nikołaja Gogola, kilkanaście stron historii o części ciała, który zyskała świadmość i oddzieliła się od człowieka, posłużył Andriejowi Chrżanowskiemu do opowiedzenia o blisko 150 latach rosyjskiej kultury. Od dziewiętnastowiecznego romantyzmu, przez awangardę, stalinizm, po współczesność. Przedsięwzięcie ambitne, ale dzięki równie wysoko mierzącej animacji jednak spełnione.

Czukotka – sam kraniec Eurazji, ale też koniec rosyjskiego świata. Bardziej na wschód jest już tylko Ameryka – wróg, obiekt fascynacji i pożądania. Odmienność kontynentów napędza film Filippa Jurjewa. Rosyjski Daleki Wschód daje treść, a Stany Zjednoczone dostarczają Wielorybnikowi język wizualny do opowiedzenia o pierwszej miłości.

Fundamentem dla rozliczeniowych (ale też zaskakująco wymownych z dzisiejszego punktu widzenia) &ldquo;Drogich Towarzyszy!&rdquo; w reżyserii weterana Andrieja Konczałowskiego i nagrodzonych (zasłużenie) Specjalną Nagrodą Jury na tegorocznej Wenecji są wydarzenia z Nowoczerkaska z początku lat 60. <img alt="" height="683" src="https://secure.filmaster.com/thumbnail/?path=uploads%2F1%2F18kh18_z1BbSui.jpg&amp;upscale=False&amp;size=1024" width="1024" ...

Papa sdochnij Kiriła Sokołowa to typowy&nbsp;rosyjski&nbsp;film familijny, w którym wszyscy członkowie rodziny serdecznie życzą sobie śmierci. W odróżnieniu jednak od większości reżyserów tworzących nowe ruskie kino ten debiutant sięgnął po formę bardzo krwawego komediowego teledysku.

"Forsa" Konstantina Busłowa okazała się całkowitym zaskoczeniem, po raz pierwszy na Sputniku, po współczesnym filmie, mówiącym o Rosyjskim tu i teraz, wyszedłem z kina w dobrym nastroju. Może i nie jest to arcydzieło, jednak za lekkość karcić nie można, tym ...

'1. Te filmy hipnotyzują. Nie ma tam wyraźnej akcji, sceny płyną wolno, w ciszy. Po minutach wpatrywania się w ekran skutkuje to (u skłonnych poddać się takiej obróbce) koncentracją uwagi na obrazie, a także zwielokrotnieniem siły muzyki, kiedy pojawia się ...

This is a historically interesting film with many subplots.

The long, Soviet version of Lem's novel is enigmatic and, well, long. It has long scenes. One scene is of a person driving somewhere in Japan. I read on a bulletin board that the scene shows a car driving for ...