Angele i Tony (2010)

Angèle et Tony

Reżyseria: Alix Delaporte

Scenariusz: Alix Delaporte

Jedna z tych historii miłosnych, której wszyscy pragniemy, lecz która zawsze przytrafia się innym.

Normandia, mały port rybacki. Angele to kobieta po przejściach. Właśnie wyszła z więzienia obarczona odpowiedzialnością za spowodowanie wypadku samochodowego, w którym zginął jej mąż. Sąd zabrał jej również prawo do opieki nad synem. Tony, jak przystało na rybaka z małej wioski, jest szorstki i pełen dystansu. Kocha morze, lecz z chęcią pokochałby coś jeszcze. Mieszka z matką, jego ojciec zaginął w czasie połowów. Angele desperacko chce stworzyć rodzinę, aby odzyskać syna. Tony szuka ucieczki z emocjonalnego wygnania, w którym się znalazł. Choć pełni obaw, oboje pragną „prawdziwej” miłości.

Pierwsze nieśmiałe spotkanie daje początek uczuciu, kóre powinno burzyć mury. Fajerwerki jednak nie strzelają, a dwoje zaaferowanych sobą ludzi zaczyna jeden z najpiękniejszych tańców miłosnych, jaki trafił na duży ekran.

Debiut fabularny francuskiej reżyserki i scenarzystki Alix Delaporte, wyróżnionej m.in. statuetką Złotego Lwa w kategorii Filmów Krótkometrażowych (MFF w Wenecji). (opis dystrybutora)

Obsada:

Clotilde Hesme Angèle
Grégory Gadebois Tony Vialet - un marin-pêcheur
Evelyne Didi Myriam Vialet - la mère de Tony
Jérôme Huguet Ryan Vialet - le frère de Tony

Antoine Couleau Yohan - le fils d'Angèle
Patrick Descamps Le grand-père de Yohan
Lola Dueñas Anabel
Patrick Ligardes Le conseiller d'insertion
Elsa Bouchain La juge
Marc Bodnar Le mari d'Anabel
Corine Marienneau La grand-mère de Yohan
Antoine Laurent Le vigile
Farid Larbi Le commissaire
Tracy Tracy Le jeune asiatique
Rama Grinberg La copine de Ryan
Barbara Chavy La greffière
Elsa Motin La femme du centre d'accueil
Marie-Christine Lecornu
Françoise Louchard La femme du marin arrêté
Dany Verissimo

Pełna obsada

Zwiastun:

opinie
oceny

Przyjemny, dobrze zagrany, bywa zabawny, tylko skończył się w połowie opowieści albo tuż przed nią.

Ładny, chwilami zabawny, dobrze zagrany dramat z pięknymi zdjęciami, ale za miesiąc pewnie o nim zapomnę.

Tak, to jedna z pierwszych myśli jakie przyszły mi do głowy po obejrzeniu. Już prawie zapominam ten film :)

Swoją drogą, zdjęcia, które oceniłaś wysoko, mnie irytowały. Szczególnie te, podczas jazdy Angele na rowerze. Jakaś nowoczesna Dogma.. słabo mi się robiło.