Barbara (2012)

Reżyseria: Christian Petzold

Scenariusz: Christian Petzold

Lato 1980. Lekarka Barbara składa wniosek o wizę wyjazdową z NRD (Niemcy Wschodnie). Za karę zostaje przeniesiona z Berlina do małego szpitala na prowincji. Jorg, kochanek z Zachodu, planuje jej ucieczkę. Barbara czeka i próbuje odnaleźć się w nowych warunkach. Pracując jako chirurg pod nadzorem swego nowego szefa - Andre, z uwagą i troską traktuje pacjentów, ale w stosunku do kolegów i sąsiadów zachowuje dystans. Czuje, że w tym miejscu zatrzymała się tylko na chwilę. Ale Andre burzy wewnętrzny spokój Barbary. Jego zaufanie do jej umiejętności, jego opiekuńcza postawa, jego uśmiech powodują lawinę pytań. Dlaczego ją kryje, gdy pomaga młodej uciekinierce Sarze? Czy ma za zadanie ją śledzić? A może się w niej kocha? Zbliża się dzień planowanej ucieczki Barbary, a ona zaczyna tracić kontrolę. Nad sobą, swymi planami, nad miłością... (Opis dystrybutora)

Obsada:

Nina Hoss Barbara
Ronald Zehrfeld André
Rainer Bock Klaus Schütz
Christina Hecke Karin

Claudia Geisler Stationsschwester Schlösser
Carolin Haupt Medizinstudentin
Deniz Petzold Angelo
Rosa Enskat Hausmeisterin Bungert
Jasna Fritzi Bauer Stella
Peer-Uwe Teska Kellner im Ausflugslokal
Elisabeth Lehmann Junge Kellnerin
Mark Waschke Jörg
Thomas Neumann Rentner am Auto
Anette Daugardt Mitarbeiterin Schütz
Thomas Bading Klavierstimmer
Susanne Bormann Steffi
Jannik Schümann Mario
Alicia von Rittberg Angie
Barbara Petzold Maria Selin
Jean Parschel Mitarbeiter Schütz
Christoph Krix Andrés Nachbar
Kirsten Block Friedl Schütz
Irene Rindje Friedls Schwester

Pełna obsada

Wyróżniona recenzja:

Między wolnością a przysięgą Hipokratesa

Ocena recenzenta: 6/10

„Barbarą” Christian Petzold miał szansę wnieść coś wyjątkowego do nurtu kina rozliczeniowo- nostalgicznego, które od czasu do czasu pojawia się w państwach dawnego bloku komunistycznego. Unikając hollywoodzkiej dramaturgii „Życia na podsłuchu” i komizmu „Goodbye Lenin”, starał się pokazać gorzki smak zwyczajnego życia w tamtych czasach. Jaka szkoda, że jego film to rzecz z kategorii wielkich, niespełnionych obietnic na dzieło z ...

Autor: Kasia Wolanin