Blanka (1972)

Blanche

Reżyseria: Walerian Borowczyk

Scenariusz: Walerian Borowczyk, Juliusz Slowacki

Być może najbardziej osobisty film Borowczyka, który tu przenosi Mazepę Słowackiego z XVIII-wiecznej Polski do XIII-wiecznej Francji. Tytułowa postać, zagrana w poruszający sposób przez żonę reżysera, Ligię, to piękna, młoda kobieta wydana za mąż za starego, zniedołężniałego barona, w którego wcielił się Michel Simon, legendarny szwajcarski aktor. W trakcie wizyty królewskiego orszaku uroda Blanki zniewala kochliwego władcę i jego sługę, bawidamka Bartolomea… Rewelacyjna reżyseria i świetne zdjęcia sprawiają, że film, który mógłby stać się kolejnym melodramatem kostiumowym, jest czymś o wiele bardziej niepokojącym. Wykorzystano tu nowatorską ścieżkę dźwiękową zawierającą utwory, dla których inspiracją był średniowieczny śpiewnik Carmina Burana. Brytyjski Instytut Filmowy zaliczył Blankę do grona 360 najważniejszych filmów fabularnych. Obraz ten wywarł wielkie wrażenie na całym pokoleniu twórców filmowych, w tym na Terrym Gilliamie i Neilu Jordanie. (NH)