Szklane usta (2007)
Bohaterem filmu jest młody poeta. Leczącego się w szpitalu psychiatrycznym mężczyznę poznajemy poprzez jego sny, obsesje, urojenia i lęki. Zanurzone w szpitalną rzeczywistość powidoki przeszłości są wiwisekcją złożonej psyche, rodzajem przekroju przez mózg. Majewski przekonuje, że świat imaginacji jest dużo bogatszy od rzeczywistości. Można nie ruszać się z miejsca, a jednocześnie żyć intensywnie. Symultaniczny przepływ obrazów i wydarzeń wyznacza nowe wymiary narracji filmowej odrzucającej linearność i dialogi. Nie padają tu żadne słowa, a pomocą w doświadczeniu całości jest tylko muzyka i kreacyjnie zbudowany dźwięk. Pomimo tego widz łapie się na bezustannej konfabulacji - bowiem w zależności od skojarzeń ze swoimi doświadczeniami, odkrywa różne wersje wydarzeń i motywów, niczym bohater "Ogrodu o Rozwidlających się Ścieżkach" Borgesa.
(filmpolski.pl)
Obsada:
Wyróżniona recenzja:
Glass Lips
Musze przyznać ze nie jestem zbytnio zaangażowany we współczesną filmotekę polską. Jednakże po przeczytaniu (bardzo urozmaiconego) artystycznego życiorysu Lecha Majewskiego, postanowiłem obejrzeć jego film z 2007 roku 'Glass Lips' (Director: Lech Majewski Cast: Patryk Czajka, Joanna Litwin,Grzegorz Przybyl, Misia Rutkowska). Majewski napisał tez (razem z Jozefem Skrzekiem) muzykę, oraz był odpowiedzialny za dźwięk. Temat filmu przedstawiony jest w trzech opowieściach, ...