Pancernik Potiomkin (1925)
Bronenosets Potyomkin
Reżyseria:
Siergiej Eisenstein
"Pancernik Potiomkin" jest sztandarowym przykładem filmu propagandowego. Wyreżyserowany przez Sergeia Eisensteina obraz, opowiada historię załogi pancernika Potiomkin, która buntuje się przeciwko przełożonym. Kiedy w trakcie walki, ginie jeden z marynarzy, koledzy poprzysięgają zemstę. Wieść szybko dostaje się na ląd i ludność miast zaczyna popierać walczących marynarzy.
Obsada:
- Aleksandr Antonov Grigory Vakulinchuk - Bolshevik Sailor
- Vladimir Barsky Commander Golikov
- Grigori Aleksandrov Chief Officer Giliarovsky
- Ivan Bobrov Young Sailor Flogged While Sleeping
- Mikhail Gomorov Militant Sailor
- Aleksandr Levshin Petty Officer
- N. Poltavseva Woman With Pince-nez
- Konstantin Feldman Student Agitator
- Prokopenko Prokopenko Mother Carrying Wounded Boy
- A. Glauberman Wounded Boy
- Beatrice Vitoldi Woman With Baby Carriage
- Brodsky Brodsky Student
- Julia Eisenstein Woman with Food for Sailors
- Sergei M. Eisenstein Odessa Citizen
- Andrei Fajt Recruit
- Korobei Korobei Legless Veteran
- Marusov Marusov Oficer
- Protopopov Protopopov Starszy człowiek
- Repnikova Repnikova Woman on the Steps
- Vladimir Uralsky
- Zerenin Zerenin Student
- Aleksanteri Ahola-Valo Statysta
Zwiastun:
Wyróżniona recenzja:
The Battleship Potemkin (also Bronenosets Potyomkin)
Ocena recenzenta:
8/10
This film is first and foremost an object of communist propaganda. It was directed by Sergei Eisenstein in 1925, and it glorifies the mutiny on the ship against the officers of the czar in 1905. The film is silent, and it is more noted today for its use of montage than for its message. Eisenstein's direction is far ahead of ...
Autor: Phil
Data:
Dobre jako lekcja historii kina. Mnie po latach zupełnie nie przejął ani nie zaciekawił, mimo świetnej muzyki na żywo zespołu Ścianka, który grał nam do tego filmu na pokazie w ramach festiwalu Era Nowe Horyzonty.
fajny motyw robaków
Cytat z Lenina w pierwszych kadrach nie wróży dobrze obiektywności filmowi.Potem mamy kilka natchnionych przemówień i biednych majtków,którzy są karmieni gorzej niż więźniowie w łagrach.Kapitan został marynarzem, bo narodowość nie pozwoliła mu nająć się jako strażnik w Oświęcimiu.Wybaczcie, nie trawię kina natchnionego politycznie, a tu mamy tego kwintesencję.PS. Uwielbiam kobitę, której postrzelono dziecko. Nie dość że wygląda jak chłop w spódnicy, to jeszcze trzyma chłopaka perfidnie za krocze
Ten film po prostu strasznie się zesarzał...
To nie starość, to polityka - gdyby ZSRR trwał do dziś, nakręciłby takie samo w wymowie dzieło tylko w technologii 3D ;)
Zestarzal sie rowniez formalnie. To co bylo wtedy innowacja, dzis co najwyzej budzi szacunek.
Nie interesuje mnie w tym filmie polityka, tylko koncepcja i technika. A to, choć minęło już 90 lat, niewiele zmieniło się od tamtej pory.