Święta polskie: Cud purymowy (2000)

Cud purymowy

Reżyseria: Izabella Cywińska

Scenariusz: Maciej Karpinski

Łódzki robotnik w średnim wieku mieszka wraz z żoną i dorosłym synem w skromnym mieszkaniu. Wkrótce traci pracę. W domu panują poglądy antysemickie. Niespodziewanie okazuje się, że jest spadkobiercą zamożnego krewnego - Żyda z Nowego Jorku. Nie to jest jednak największym zaskoczeniem dla Jana, ale fakt, że jego matka i ojciec nazywali się Cohen, a nie Kochanowscy. Żona też przyznaje się do pochodzenia żydowskiego, co przez lata ukrywała. Warunkiem otrzymania spadku jest przyjęcie przez Kochanowskich wiary żydowskiej i sposobu życia religijnych Żydów.

Obsada:

Slawomir Orzechowski Jan Kochanowski
Danuta Stenka Jadwiga Kochanowska
Grzegorz Malecki Heniek Kochanowski
Zygmunt Hobot Holzman

Pełna obsada

opinie
oceny

Telewizyjny cykl fabuł pt. „Święta polskie”, wiążący akcję z najważniejszymi dniami ojczystego kalendarza, rozpoczyna się przewrotnie, bo od wspomnienia żydowskiego święta radości. Opowiadana historia ma obiecujący punkt wyjścia: Ksenofobiczny Polak-katolik, mąż zahukanej kobieciny i ojciec kibola-ełkaesiaka, dowiaduje się nagle, że jest Żydem. Mało tego: Może liczyć na milionowy spadek po zmarłym wuju, ale pod warunkiem, że wraz z całą rodziną przejdzie na judaizm. Gdyby taki fenomenalny materiał trafił w ręce Kieślowskiego i został zrealizowany na przykład jako alternatywny trzeci odcinek „Dekalogu”, bez wątpienia otrzymalibyśmy majstersztyk. Tymczasem u Cywińskiej nie obeszło się bez psychologicznych skrótów, zaś trudną tematykę rozcieńczono familijnym humorem (skoncentrowanym w kapitalnej scenie, w której Jan Kochanowski odkrywa wreszcie przed rodziną żydowskie karty). „Cud purymowy” stoi w rozkroku pomiędzy ponadprzeciętną, zuchwałą komedyjką a trudnym pytaniem o polską tożsamość.