Elling (2001)
Po śmierci matki, czterdziestoletni Elling, wychowywany pod kloszem, wrażliwy poeta-amator, zostaje umieszczony w zakładzie opieki. Poznaje tam Kjella Bjarne - dobrodusznego, opętanego seksem olbrzyma. Po dwóch latach, mężczyźni opuszczają ośrodek i otrzymują finansowane przez państwo mieszkanie. W nieznanych dotąd okolicznościach, przyjaciołom przyjdzie rozwiązać niejeden problem. Z satysfakcją odkryją, że mimo upośledzenia, rozwijają się i odnoszą sukcesy w nowym życiu.
Obsada:
- Per Christian Ellefsen Elling
- Sven Nordin Kjell Bjarne
- Marit Pia Jacobsen Reidun Nordsletten
- Jørgen Langhelle Frank Åsli
- Per Christensen Alfons Jørgensen
- Hilde Olausson Gunn
- Ola Otnes Hauger
- Eli Anne Linnestad Johanne
- Cecilie A. Mosli Cecilie Kornes
- Joachim Rafaelsen Haakon Willum
- Per Gørvell Eriksen
- Knud Dahl Waiter at bar
- Knut Haugmark Porter
- Sverre Horge Fyr på nabobordet på flesk og duppe-restaurant
- Christin Smith
- Alex Tjore Statysta
Zwiastun:
Wyróżniona recenzja:
Na zły humor idealny!
Elling” (2001) reż.Petter Næss, scen. Axel Hellstenius Niesamowity. Niezwykły. Zjawiskowy. Urzekający. Te słowa najlepiej określają film. I choć tak często wymienia się te kilka wyrażeń, w tym wypadku naprawdę trudno jest im zaprzeczyć. Dwaj dorośli mężczyźni, którzy tak naprawdę dopiero po latach spędzonych w zakładzie opieki mają zacząć żyć naprawdę. Elling, sam nazywający siebie mamisynkiem i jego niespełnione marzenie o ...
Kolejne sympatyczna komendia ze Skandynawii.
Powalił mnie na kolana pomysł z pudełkami kapusty. Ellinga, gdy tupie, krzyczy, miota się i podskakuje ze złości nie da się nie lubić :) Naprawdę zabawny film, prosty, bez fajerwerków.
Spodziewałem się czegoś lepszego, a to dość przeciętny film i średniawa komedia, tylko bohater ciekawszy. Obejrzałem bez najmniejszego bólu, ale i bez przyjemności jednak. Wpadł mi jednym okiem, a wypadł drugim.
Wbrew pozorom nie jest to jedynie ciepła, lekka komedia. Jest to film w zabawny sposób podejmujący istotne kwestie społeczne, ukazujący świat osób z zaburzeniami psychicznymi, które uczą się funkcjonowania w społeczeństwie.
O tym jak osoby, które odstają od średniej statystycznej przystosowują się do życia w "normalnym" środowisku.
Atutem jest dobry scenariusz i niewymuszony humor.