„Był sobie dziad i Baba, bardzo starzy oboje…” Film jest jakby przeniesieniem tej opowieści w czasy nam współczesne. Gdzieś na odludziu, w małej chatce nad jeziorem mieszka dwoje starych ludzi. Chłop – dziwak – jest niestrudzonym „wynalazcą”, montuje różne urządzenia i machiny. A wszystko to robi, by uszczęśliwić swoją żonę. I tak z dala od ludzi para dziwaków pędzi szczęśliwy żywot.
Cudo, nie film!! Uwielbiam takie opowieści, trochę realne, trochę nierealne, o życiu 'od strony skórki chleba'...