Droga do Nashville (1982)
Honkytonk Man
Reżyseria:
Clint Eastwood
Red Stovall jest muzykiem country, jest też alkoholikiem. Marzy o wielkim występie na Grand Ole Opry, tam gdzie spotykają się najlepsi z najlepszych. Pewnego dnia rzuca pracę, wyrusza do Nashville. W Oklahomie odwiedza siostrę. Ta postanawia oddać Redowi pod opiekę syna. A może jest odwrotnie, może to 14-letni Whit ma zaopiekować się wujkiem, by ten bezpiecznie dotarł do celu. Wraz z nimi jedzie również dziadek chłopca.
Obsada:
- Clint Eastwood Red Stovall
- Kyle Eastwood Whit
- John McIntire Grandpa
- Alexa Kenin Marlene
- Verna Bloom Emmy
- Matt Clark Virgil
- Barry Corbin Arnspringer
- Jerry Hardin Snuffy
- Tim Thomerson Highway Patrolman
- Macon McCalman Dr. Hines
- Joe Regalbuto Henry Axle
- Gary Grubbs Jim Bob
- Rebecca Clemons Belle
- Johnny Gimble Bob Wills
- Linda Hopkins Blues Singer
- Bette Ford Lulu
- Jim Boelsen Junior
- Tracey Walter Pooch
- Susan Peretz Miss Maud
- John Russell Jack Wade
- Charles Cyphers Stubbs
- Marty Robbins Smoky
- Ray Price Wokalista
- Shelly West Wokalista
- David Frizzell Wokalista
- Porter Wagoner Dusty
- Bob Ferrera Oldest son
- Tracy Shults Daughter
- R.J. Ganzert Rancher
- Hugh Warden Grocer
- Kelsie Blades Veteran
- Jim Ahart Kelner
- Steve Autry Mecchanic
- Peter Griggs Mr. Vogel
- Julie Hoopman Whore
- Rozelle Gayle Club manager
- Robert V. Barron Undertaker
- DeForest Covan Gravedigger
- Lloyd Nelson Radio announcer
- George Orrison Jailbird
- Glenn Wright Jailbird
- Frank Reinhard Standin
- Roy Jenson Dub
- Sherry Allurd Dub's wife
- Gordon Terry Texas playboy
- Tommy Alsup Texas playboy
- Merle Travis Texas playboy
- Robert D. Carver Bus driver #1
- Thomas Powels Bus driver #2
- Gary Earl Texas Playboy
Eastwood nie kręci słabych filmów. Albo inaczej: Słabszy film Eastwooda nadal jest filmem dobrym. W "Drodze do Nashville" reżyser czerpie co prawda z estetyki westernu, ale tematycznie zmierza ku współczesności: opowiada o życiu straconym w ciągłej pogoni za ulotną sławą, o życiu, które być może w ostatniej chwili da się jeszcze odkupić. Ale czy los da Redowi wymarzoną szansę? Kino typowe dla Eastwooda: wyciszone, momentami zabawne, melancholijne, w ostatecznym rozrachunku podnoszące na duchu.