Imperatyw (1982)

Imperativ
Reżyseria: Krzysztof Zanussi

Augustyn, profesor matematyki, intelektualista, jest człowiekiem doskonale spełnionym. Ma pracę, która go satysfakcjonuje, żonę, którą kocha i jest przez nią kochany, a także wszystko, co jest niezbędne do egzystencji. Nagle zaczyna wątpić w sens tego, co robi, kim jest i co posiada. Poczyna dręczyć go odwieczna wątpliwość: po co? Po co to wszystko, ku czemu wiedzie? A więc pojawia się kolejne pytanie: czy jest Coś lub Ktoś, kto spełnia rolę Instancji Porządkującej i los człowieka, i dzieje świata? Stan refleksji, w jakim sie pogrąża, izolacja, w którą zapada, powodują, że znajduje się w szpitalu psychiatrycznym. To swoisty czyściec, przez który musi przejść na drodze do szukania prawdy.

Obsada:

Pełna obsada

Zanussi niczym Bergman. Egzystencjalne pytania bez łatwych odpowiedzi. Ale za to jak zagrane/wyreżyserowane! Bardzo dobre kino. I to film, którego nigdy nie wyświetlano w Polsce w kinie. Straszny wstyd!

Panie Zanussi -świetna robota! Mnie osobiście urzekła scena przedstawiająca desperacką potrzebę dotknięcia przez bohatera sacrum i jego zbezczeszczenia.
Kto dziś się w kinie porywa na temat poszukiwania Boga i robi to w sposób tak przemyślany, mądry?

justykob
justykob
wojtekacz
wojtekacz
JoannaChmiel
JoannaChmiel
Pilotka
Pilotka
Alicja
Alicja
olamus
olamus
michuk
michuk
lapsus
lapsus