Atalanta (1934)

L'Atalante

Reżyseria: Jean Vigo

Juliette i Jean biorą ślub. Razem zaczynają mieszkać na barce Jeana, która transportuje towary do większych, francuskich miast. Oprócz nich, na barce jest jeszcze drugi majtek, Jules i młody chłopak pokładowy. Dziewczyna jest zachwycona możliwością zobaczenia Paryża i chociaż bardzo kocha chłopaka, obsesja zobaczenia miasta pochłania ją całkowicie.

Obsada:

Michel Simon Le père Jules
Dita Parlo Juliette
Jean Dasté Jean
Gilles Margaritis Le camelot

Louis Lefebvre Le gosse
Maurice Gilles Le chef de bureau
Raphaël Diligent Raspoutine, le batelier
Claude Aveline
René Blech Le garçon d'honneur
Fanny Clar La mère de Juliette
Charles Goldblatt Le voleur
Paul Grimault
Genya Lozinska
Gen Paul L'invité qui boite
Jacques Prévert Extra at Station
Pierre Prévert Le voyageur pressé
Albert Riéra
Lou Tchimoukoff

Pełna obsada

Zwiastun:

Filmaster:

6,84 45

IMDb:

Rotten Tomatoes:

Filmasterzy cenią ten film najbardziej za:

Podobne filmy:

1,00

Underground (1929)

opinie
oceny

Tak przy okazji komentarzy o podwójnej stronie na filmasterze przypomniał mi się ten film. Choć może słowo "przypomniał" nie jest tu najlepszym jakie mogłem użyć, bo niemalże nic z tego filmu nie pamiętam, a oglądałem go nie tak znowu dawno bo 3 lata temu. Generalnie wtedy odebrałem to jako mocno przeciętne stare romansidło, a do dzisiaj w sumie żadna scena nie utkwiła mi w pamięci. Ktoś wytłumaczy skąd uwielbienie dla tego filmu i jakże liczne wymienianie go wśród arcydzieł lat 30.? To typowy syndrom kultu przedwcześnie zmarłych artystów, czy ja po prostu czegoś tu nie dostrzegam?

"Arcydzieło" to chyba za mocne słowo. W sensie fabularnym nie za bardzo jest o czym mówić. Zaletą jest sposób opowiedzenia tej historyjki, postać starego marynarza Julesa, zdjęcia. Trochę naciągnąłem ocenę do 7, ale niżej niż 6 bym na pewno nie zszedł, bo ma to swój klimat.

Całkiem możliwe, że uznawanie tego filmu za arcydzieło ma coś wspólnego z legendą Jeana Vigo. Początkowo ponoć producent chciał na tym zarobić i zmasakrował film montażem, robiąc z niego klasyczne romansidło. W takiej wersji film trafił do kin i poległ (Vigo miał szczęście jej nie widzieć, bo już był ciężko chory), a potem pokazano wersję oryginalną (reżyserską), która się dużo bardziej spodobała.