Jazmín López otwiera rozważania na temat swojego debiutu cytatem z Borgesa: Śmierć jest przeżytym życiem. Życie jest nadchodzącą śmiercią. Grupa przyjaciół wędruje po lesie. Początkowo wydaje się, że są na wakacyjnej wycieczce i idą w znanym kierunku. Szybko jednak można się zorientować, że zataczają koła. Błądzą, jakby znaleźli się w labiryncie. A może jak młode lwy krążą po swoim terytorium? Czas płynie, a jakby stał w miejscu. Bohaterowie przebywają poza czasem, osiągając niezwykle intensywny stan. (opis NH13)
