Obsada:
-
Antonio Banderas
León
-
Penélope Cruz
Jessica
-
Coté Soler
Operario 2
-
Antonio de la Torre
Álex Acero
-
Hugo Silva
Benito Morón
-
Miguel Ángel Silvestre
Novio
-
Laya Martí
Novia
-
Javier Cámara
Joserra
-
Carlos Areces
Fajas
-
Raúl Arévalo
Ulloa
-
Pepa Charro
Piluca
-
Nasser Saleh
Joven étnico
-
Concha Galán
Señora clase turista
-
José María Yazpik
Infante
-
Guillermo Toledo
Ricardo Galán
-
José Luis Torrijo
Sr. Más
-
Lola Dueñas
Bruna
-
Cecilia Roth
Norma Boss
-
Paz Vega
Alba
-
Blanca Suárez
Ruth
-
Susi Sánchez
Madre de Alba
-
Carmen Machi
Portera
-
Violeta Pérez
Elvira
-
Bárbara Santa Cruz
Guillermina
-
María Morales
Ángeles
-
Marta Aledo
-
Agustín Almodóvar
-
Esther García
-
Fernando Lueches
Enfermero ambulancia
-
Ana Wagener
Concha
Uciekać, chować się...
Skandal, film się zaczął chyba bez reklam i początek będę musiał dooglądać chyba w sieci. =} Ale Almodovar znów w świetnej komediowej formie, po kilku poważniejszych, cięższych filmach. Wprawdzie brak mi było jakiegoś głębszego przesłania, ale zabawa była naprawdę przednia - można było rżeć na cały głos np. ze stewardów pokazujących instrukcję postępowania w wypadku niebezpieczeństwa! Kilka scen gubi rytm, ale zasadniczo jazda po obsesjach i namiętnościach w konwencji niemal telenoweli zdaje egzamin, po prostu reżyser ma genialne oko i ogromną sympatię do ludzkich zachowań i to wciąga najbardziej. Jak zwykle kpi sobie zarówno z tradycyjnej obyczajności, jak i z filozofii i środowiska queer. Jest też kącik dramatu (dziewczyna na wiadukcie), jednak to nie przejmuje do szpiku i tylko pogłębia portrety kilku osób. A tak w ogóle - brak głównego bohatera, bohater jest po prostu zbiorowy, bo jak się zamknie obcych ludzi razem w trudnej sytuacji, to coś się da z tego wysnuć. Spokojnie polecam.
Almodóvar robiąc komedię lotniczą nieco obniżył loty. "Przelotni kochankowie" to z jednej strony nostalgiczna podróż po motywach z całej twórczości (co ostatnimi czasy nie jest niczym dla niego niezwykłym). Z drugiej zaś to miała być pieprzna komedia. Te dwie rzeczy niespecjalnie do siebie pasują. Początkowo jest filmem całkiem zabawnym, szkoda, że z każdą minutą coraz mniej. Na półtorej godziny żarty o obciąganiu po prostu nie wystarczają. Miało być lżej i jest, czego nie można uznawać za wadę, a za właściwość. Szkoda, że dramaturgicznie nie ma to najmniejszej siły oddziaływania. Zero emocji u Almodóvara, ja tego nie kupuję.
O tototo!
Almodovar popłynął... albo raczej poleciał :) Warto ten film obejrzeć choćby dla wykonania "I'm so excited" ;)
No takiego Almodovara bez trzymanki to ja mogę łyżkami!