Umrzeć ze śmiechu (1999)
Osadzona w latach siedemdziesiątych gorzka komedia obrazująca środowisko hiszpańskich komików w okresie post-frankistowskiego rozluźnienia obyczajów. Nino i Bruno, dwaj przeciętni komedianci z prowincji, niespodziewanie odnoszą oszałamiający sukces. Ich prymitywny show polega głównie na tym, że Nino bez przerwy policzkuje Bruna na scenie, co wywołuje salwy śmiechu u publiczności.
Nieoczekiwana popularność, ciągłe występy raz rzesze fanów sprawiają, że w duecie coraz częściej dochodzi do spięć. Narastają wzajemnie pretensje i zazdrość aż po nienawiść. Artyści postanawiają zakończyć karierę niezapomnianym finałem, ten zamieni się jednak w krwawą jatkę. (opis dystrybutora)
Obsada:
- Santiago Segura Nino
- Wyoming El Gran Bruno
- Álex Angulo Julián
- Carla Hidalgo Laura
- Eduardo Gomez El Pobre Tino
- José María Íñigo Himself
- Uri Geller Himself
- Manuel Tallafé El Mago Silber
- Jesús Bonilla Sargento '23 F'
- Alfonso Lussón el productor Berasategui
- Ramón Barea Realizador '23 F'
- Rafael Luna el peluquero Ricky
- Sancho Gracia Legionario brutal
- Ramón Txurruca Legionario brutal
- Sergio Pazos Legionario brutal
- Rodolfo Sancho Técnico '23 F'
- José María Sacristán Guardia Civil impresentable
- Gorka Aguinagalde Objetor de SAMUR
- David Pinilla Vecino indignado
- Silvia Casanova Vecina desdentada
- César Vea Policía sensible
- Gonzalo Durán Policía sensible
- Javier Mirantes Guardia Jurado
- Pedro Casado Guardia Jurado
- Sixto Cid Fakir SIXTO 'piti'
- Carlos Lucas Regidor
- Alfonso del Real Don Antonio
- Ricardo Inglés Médico Severo
- María Asquerino Madre Radical
- Alfonso Lara Regidor 'Un, dos, tres'
- Lourdes Bartolomé Folklórica despedida
- Bruto Pomeroy Folklórico despedido
- José Alias Folklórico despedido
- Vicky Bodega Gemela terminal
- Luisi Bodega Gemela terminal
- Paloma Arimón Azafata 'Un, dos, tres'
- Athenea Mata Ligue de discoteca
- Aurora Carbonell Ligue de discoteca
- Javier Jurdao Borracho freak
- Otilia Laiz La chica del 'Directísimo'
- Romy Romy Chica Fiesta
- María Dos Santos Chica 'Freakxenet'
- Ion Gabella Soldado '23 F'
- Víctor Rivas Soldado '23 F'
- Javierín Amancio Cámara de Galdákano
- Ahileen González Fan de Nino
- Veronica Roman Fan de Nino
- Florentino Soria El anciano del premio
- Antonio de la Torre Policía Cárcel
- Fede Celada Castrin Tinos
- Pietro Olivera Castrin Tinos
- Antonio Escámez Chaval
- Bigote Arrocet Himself
- Jimmy Barnatán Niño anuncio 'Pastelitos'
- Moncho Borrajo Himself
- Beatriz Carvajal Herself
- Manolo Codeso Himself
- Alvaro de la Torre Freaky
- Narciso Ibáñez Serrador Himself
- Víctor Manuel Himself
- Massiel Massiel Herself
- Jemi Paretas
- Antonio Resines Himself
- Rosanna Walls Showgirl
- Josema Yuste Himself
Wyróżniona recenzja:
Komików dwóch
Z filmami, które zaczynają się niejako „od końca”, na samym wstępie zdradzając rozwiązanie, bywa różnie. Wiadomo iż wówczas odgórnym celem jest nie tyle zaskoczenie widza, co zmuszenie go, żeby zwrócił baczniejszą uwagę na psychologiczny aspekt oglądanej historii. To dosyć ryzykowny rodzaj konstrukcji scenariusza, bo nie wszyscy lubują się w takim „dociekaniu przyczyn zaistniałej sytuacji” i uważają podanie zakończenia filmu na ...
Nie tak dobry jak "Hiszpański cyrk", ale też niezły. I bardzo podobny. Znowu 2 clownów, chudy i gruby (smutny grubasek), się nienawidzi i nawala. :-) Te same formalne chwyty, ta sama muzyka, nawet podobna mimika aktorów. I podobna radocha dla widza!
Zapowiedź "Hiszpańskiego Cyrku": dwóch komików nie potrafi w zgodzie funkcjonować we własnym duecie, więc z niesamowitym zacietrzewieniem walczy ze sobą na śmierć i życie, starając się jednak występować i zarabiać na tym niemałą kasę. Ciekawa forma na prezentację krytyki konsumentów masowej rozrywki plus fajowa interpretacja motywów z Flipa i Flapa.
Film o szaleństwie, nienawiści i sławie, nie pozwalający nawet na chwilę oddechu odpoczynku - jeśli chce się zrozumieć co się dzieje na ekranie. Czas akcji jest bezustannie przesuwany w przód- o 5, 10 lat, co zmusza nas do bardzo uważnego czytania napisów i analizowania kolejnych sytuacji. Przez ten zabieg miałam wrażenie, że oryginalnie miał trwać z dwa razy dłużej, ale niestety reżyser dowiedział się przy samym końcu edycji, że musi go skrócic,
Rozgrzewka de la Iglesii przed "Hiszpańskim cyrkiem"? Równie ekstrawagancki i pokręcony film, z trochę mniejszym rozmachem. Opowieść o parze komików: Nino i Bruno, których prosty skecz doprowadza do sukcesu, sławy i pieniędzy, ale i nienawiści i szaleństwa. Mocno abstrakcyjne kino, ale warto wytrwać do ostatniej sceny, która prawdopodobnie rozłoży na łopatki nawet największych sceptyków takiego humoru :)