Nigdy nie nosiła munduru. Zawsze starannie ubrana. Używała doskonałych perfum. Kochała muzykę. W odróżnieniu od wielu swych kolegów była wykształcona. Uzyskała doktorat z filozofii. Studiowała na Sorbonie, a podczas pobytu w Paryżu była - co wielu zapewne przyjmie z zaskoczeniem - modelką Picassa. I pomyśleć, że nazwisko takiej kobiety swego czasu budziło w ludziach lęk. Po mężu Bristigerowa przybierała kolejno różne imiona. Także - Luna. Ktoś mówił, że to dlatego, iż jak księżyc świeciła odbitym światłem Stalina. Urodziła się jednak jako Julia Prajs w 1902 roku w Stryju, w rodzinie żydowskiej. W latach 20. działała w Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, potem w Związku Patriotów Polskich. Posłowała z listy PPR do Krajowej Rady Narodowej. W 1945 roku stała się jedną z najważniejszych osobistości w kraju. Objęła wówczas V Departament w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, który zajmował się niemal wszystkimi dziedzinami życia Polski Ludowej: partiami politycznymi, związkami zawodowymi, kulturą, oświatą, nauką, młodzieżą, Kościołem. Nadzorowała operacyjne działania resortu przy aresztowaniu prymasa Wyszyńskiego i desygnowaniu biskupa Klepacza na przewodniczącego Konferencji Episkopatu. Reżyserowała procesy przeciwko opozycji i księżom. W 1956 roku płk Julia Bristigerowa odeszła z MBP i aparatu partyjnego. Dzięki decyzji Władysława Gomułki nie stanęła przed sądem jak inni wysocy funkcjonariusze bezpieki. Zaczęła parać się piórem. W latach 60. pod panieńskim nazwiskiem publikowała powieści i zbiory opowiadań. Zmarła w 1975 roku. Film prezentuje sylwetkę Julii Bristigerowej, a zarazem pokazuje okres stalinizmu w Polsce. O Lunie, jej życiu, cechach charakteru, metodach działania i jej czasach opowiadają przed kamerą: płk Henryk Piecuch, Zygmunt Kałużyński, Włodzimierz Sokorski, prof. Andrzej Paczkowski, Kazimierz Koźniewski, Jan Nowak- Jeziorański, Włodzimierz Rekłajtis i Krzysztof Kozłowski. (źródło: www.tvp.com.pl)
Julia Bristigierowa
Herself