Blues Brothers (1980)
The Blues Brothers
Reżyseria:
John Landis
Po wyjściu z więzienia Jake Blues (John Belushi) i jego brat Elwood (Dan Aykroyd) udają się do prowadzonego przez zakonnice sierocińca, w którym się wychowywali.
Tu dowiadują się, że kościół zaprzestał finansowania tego przybytku, a na zapłacenie zaległych podatków zostało tylko 11 dni.
Bracia postanawiają zdobyć pieniądze, pomysłem na to ma być trasa koncertowa z odrodzonym zespołem bluesowym, który przed laty założyli. Chociaż mają „misję od Boga”, to w każdym miejscu, w którym się pokażą, natychmiast pakują się w kłopoty.
Obsada:
-
John Belushi 'Joliet' Jake Blues
-
Dan Aykroyd Elwood Blues
-
James Brown Reverend Cleophus James
-
Cab Calloway Curtis
-
Ray Charles Ray
-
Aretha Franklin Mrs. Murphy
-
Steve Cropper Steve 'The Colonel' Cropper
-
Donald Dunn Donald 'Duck' Dunn
-
Murphy Dunne Murphy 'Murph' Dunne
-
Willie Hall Willie 'Too Big' Hall
-
Tom Malone Tom 'Bones' Malone
-
Lou Marini 'Blue Lou' Marini
-
Matt Murphy Matt 'Guitar' Murphy
-
Alan Rubin Alan 'Mr. Fabulous' Rubin
-
Carrie Fisher Mystery Woman
-
Henry Gibson Head Nazi
-
John Candy Burton Mercer
-
Kathleen Freeman Sister Mary Stigmata
-
Steve Lawrence Maury Sline
-
Twiggy Twiggy Chic Lady
-
Frank Oz Corrections Officer
-
Jeff Morris Bob
-
Charles Napier Tucker McElroy
-
Steven Williams Trooper Mount
-
Armand Cerami Trooper Daniel
-
Tom Erhart Ochroniarz więzienny
-
Gerald Walling Ochroniarz więzienny
-
Walter Levine Ochroniarz więzienny
-
Alonzo Atkins Choirmaster
-
Chaka Khan Choir Soloist
-
Stephen Bishop Charming Trooper
-
John Landis Trooper La Fong
-
Kristi Oleson Toys 'R Us Saleswoman
-
Gary McLarty Toys 'R Us Customer
-
Joe Cuttone Lloyd
-
Layne Britton The Cheese Whiz
-
Toni Fleming Mrs. Tarantino
-
Judith Belushi-Pisano Cocktail Waitress
-
Rosie Shuster Cocktail Waitress
-
Paul Reubens Kelner
-
Ben Piazza Father
-
Gwen Banta Matka
-
Lari Taylor Daughter #1
-
Cindy Fisher Daughter #2
-
Elizabeth Hoy Daughter #3
-
Tony M. Conde Sommelier
-
Eugene J. Anthony Gruppenfuehrer
-
Dean Hill Nazi
-
Gary Houston Nazi
-
Jack Orend Nazi
-
Gene Schuldt Nazi
-
Charles Mountain Policjant
-
John Lee Hooker Street Slim
-
Walter Horton Tampa Pete
-
Pinetop Perkins Luther Jackson
-
Steven Spielberg Cook County Assessor's Office Clerk
-
Willie 'Big Eyes' Smith Drums
-
Luther 'Guitar Jr.' Johnson Guitar
-
Calvin 'Fuzz' Jones Bass
-
Carolyn Franklin Soul Food Chorus
-
Brenda Bryant Corbett Soul Food Chorus
-
Margaret Branch Soul Food Chorus
-
De'voreaux White Young Guitar Thief
-
Sheilah Wells Claire
-
Lou Perryman Man at Bar
-
Stan Mazin Drunk Dancer
-
Russ Bruzek The Good Ole Boys
-
Blair Burrows The Good Ole Boys
-
Jack Callahan The Good Ole Boys
-
Gene Janson The Good Ole Boys
-
Gil Pearson The Good Ole Boys
-
Aaron Jais Orphan
-
Lemetrius Daniels Orphan
-
Jeff Cahill Orphan
-
Curt Clendenin Orphan
-
Steve Cruz Orphan
-
Leonard Daniels Orphan
-
Sean Hayden Orphan
-
Babatunde Myers Orphan
-
Gary Patzik Orphan
-
J. Bernard Walton Orphan
-
Butch Williams Orphan
-
Wally Engelhardt Gas Station Owner
-
Michael Klenfner Clarion Records' President
-
Ralph Foody Police Dispatcher
-
Leonard R. Garner Jr. Lobby Guard #1
-
Andrew Goodman Lobby Guard #2
-
Eddy Donno SWAT Team Commander
-
Joe Walsh Więzień
-
Shirley Levine Woman on Cutting Room Floor
-
Paul Butler Elwood's Boss
-
James Avery Man dancing outside Ray's shop
-
Raven De La Croix Woman in Concert Crowd
-
James DuMont Kid Dancing in Street
-
Tony Farella National Guardsman
-
Norman Matlock Police Commissioner
-
Vicki Petite Concert Guest
-
John Ring Fire Commissioner
-
Steven Rozic State Trooper and National Guardsman
-
Paul Swearingen Swimmer
-
Bill Telfer National Guard Corporal / Fireman
Musicalowy geniusz w czystej postaci. Plejada gwiazd blues'a, John Belushi w szczycie formy. Aż ciężko uwierzyć, że dwa lata później umarł.
Wysoka ocena głównie za muzykę - każdy, kto się swego czasu liczył, zaśpiewał w "Blues Brothers". Scenariusz dość głupawy, ale to nie przeszkadza, można zamknąć oczy i się rozkoszować.
Poprawa humoru gwarantowana. Ładunek pozytywnej energii. Luz blues.
Jak dla mnie najlepszy film w historii. Humor, muzyka, gra aktorów, niezapomniany klimat... Można oglądać bez końca.
Jeżeli mam wybrać sam soundtrack albo film wybiorę tylko ścieżkę dźwiękową. Końcowa część nuży coraz bardziej wraz każdym kolejnym statystą i rozbitym samochodem.
Muzyka z tego filmu jest przegenialna, same najlepsze kawałki. Do tego całkiem solidna dawka niezłego absurdalnego humoru, zarówno słownego, jak i sytuacyjnego. Uwielbiam luz i stoicki spokój, z jakim główni bohaterowie przyjmują to, co im się przytrafia (komentowanie wystaw sklepowych podczas ucieczki autem przez centrum handlowe). Na deser cała banda doskonałych muzyków z Rayem Charlesem, Cabem Callowayem i Jamesem Brownem na czele. No i ta totalnie i całkowicie pokręcona końcówka. Mnie pasuje