Artykuły użytkownika KinoOddycha
Happiness (1998)
Jest w filmach z wczesnych lat 90. coś niezwykłego, niepodrabialny urok tamtych fryzur i mocne makijaże, niepokojące fasony ubrań, w których bohaterowie przeżywali szarpaninę moralności, symptomatyczną
Mężczyzna prawie idealny (2012)
Według niektórych szablonów nasz bohater, którego polski dystrybutor określa mianem prawie idealnego, często nie wpisywałby się nawet w definicję tak zwanego prawdziwego mężczyny. Odpowiednie słowo nadaje
Hardkor Disko (2014)
Chyba się zakochałam. Wyobraź sobie, że widzisz go tylko raz i już zaczynasz robić rzeczy, na które nigdy wcześniej byś sobie nie pozwoliła. Nie znasz go wcale, a poszłabyś za nim wszędzie. Chcesz to powtórzyć,
Noe: Wybrany przez Boga (2014)
„Noe: wybrany przez Boga”, szkoda, że przeze mnie też. Omijam szerokim łukiem złe filmy bo mogę. Nikt mi nie każe pisać, że nowy Wajda jest dobry, a Szumowska odkrywcza. Chodzę tylko na filmy, które mnie
Smak curry (2013)
Historia jest za słodka, tak samo jak indyjskie słodycze i prawdziwa, jak bakterie na dłoniach Hindusów, którymi te słodycze robią. Smak Indii czuje się każdym zmysłem i Rithes Batra wie, jak te zmysły
Tylko kochankowie przeżyją (2013)
Przekaz „Tylko kochankowie przeżyją” jest jasny: reszta nie ma szans. Wy, którzy możecie umrzeć wcale nie ze strachu tylko ze śmiechu, też.
Filmy o wampirach wydają się być dziś nieco spóźnione i trudno
W imię... (2013)
Na początek mały quiz. Czy umiesz odróżnić „trudne tematy” komercyjne od tematów trudnych istotnie? Proste – poruszanie tych pierwszych przynosi krocie mediom, twórcom „sztuki”, politykom, a poruszanie
Savages: Ponad bezprawiem (2012)
Kop w kolana. Zginasz się w pół. Seria ciosów w nerki. Leżysz nieprzytomny. To jest dobry moment, żeby rozpruć ci brzuch. Tracisz dwa litry krwi. Coś nie tak? Nie lubisz wypadających gałek ocznych? Stylistyka
Pod Mocnym Aniołem (2013)
Smarzowski rozpaczliwie chwyta się pionu wytyczonego przez prozę Pilcha, a mimo to poszczególne sceny chwieją się razem z bohaterami. Jedne potykają się o nadmierną teatralność, inne, te co miały bawić,
Pornografia zaburzeń
Nimfomanka cz.1 (2013), reż. Lars von Trier
Jest tu wycyrklowana melancholia i wyczyszczony z kuriozalonego banału antychryst. Sama konstrukcja jest przemyślana niczym ciąg Fibonacciego. Precyzyjnie