Profil użytkownika MonikaMazurkowna

Pan Lazhar (2011)

Ogląda się przyjemnie, ale trochę za banalny wątek na nominację do Oscara.

Wszyscy albo nikt (2015)

Powiedziałabym, że cukierkowe, ale ta historia wydarzyła się naprawdę - i w takim razie uznaję po prostu za krzepiące. Błyskotliwe poczucie humoru też robi swoje.

The Sacrament (2013)

Nie jest to dobry film, ale dla kogoś, kogo interesuje prawdziwa historia tej sekty - nada się.

Varg Veum - Bitre blomster (2007)

Można obejrzeć, ale nic wybitnego. Czy wszyscy blondyni w Norwegii mają na imię Varg?

Évolution (2015)

Wygląda dobrze. Gorzej z sensem: autorzy chyba rozpędzili się z tajemniczą aurą, a później nie potrafili wykaraskać z zagadki. Wyszło więc naciąganie i nieautentycznie, nic się nie skleiło w tej fabule. Pozostało patrzeć na ładne zdjęcia.

Brud (2013)

Chyba nie łapię ani fenomenu tego filmu, ani fenomenu McAvoya.

Stare grzechy mają długie cienie (2014)

Bardzo to klimatyczne. Jedynie, co nie współgra z tym pięknym i mrocznym obrazkiem, to doklejone wąsy głównego bohatera.

Kongekabale (2004)

Kryminał z mocnym tłem społecznym, czyli taki, w jaki Skandynawowie umieją najbardziej.

Konstytucja (2016)

Ładny to film, chociaż trochę tendencyjny. Ale u nas byłby to jednocześnie film ponury i ciężki, a na Bałkanach, chociaż filmowcy eksplorują temat wojny niesamowicie, to jednak wychodzi lekko, wciągająco, bezpretensjonalnie. Mimo dość banalnego przesłania, które w takiej wersji wcale nie traci uroku.

Drzwi (2009)

Momentami mocno absurdalne fantasy, ale i tak przyjemnie się oglądało. Choć przyjemnie, ze względu na tematykę filmu, to raczej w cudzysłowie...

Kapitał ludzki (2013)

Nieźle to jest zapętlone, portrety psychologiczne są fajnie zrobione. A postać Carli - świetna!. Wygląda na film dydaktyczny, ale na samym końcu mamy prztyczka w nos i to jest w nim najlepsze.

Zabójcy bażantów (2014)

Jest i ciekawa intryga i tło społeczne. I Skandynawia. Warto.

Kobieta w klatce (2013)

Porządny skandynawski kryminał ze wszystkimi zaletami gatunku.

Wybawienie (2016)

W porządku, ale zdecydowanie najsłabsza część serii.

Przypis (2011)

Bardzo dobry. Nie tylko postacie, nie tylko inteligentne poczucie humoru, ale też i idealne wypunktowanie wszystkich bolączek świata nauki. No i ta relacja ojca i syna - ze wszystkimi bolesnymi aspektami, jakie mogą się jej przytrafić.

Serce lwa (2013)

Dobrze, że Finowie robią takie filmy, bo w Polsce to nie byłby komediodramat.