Profil użytkownika NLJ

Jackie Chan w zupełnie poważnej roli i to bez popisów kung-fu. Sama historia właściwie nie zaskakuje. Imigranci i ich problemy integracyjne tyle, że podlane mafijnym sosem w japońskiej wersji. Nie ma co tu szukać hollywodzkich fajerwerków i latających samochodów i bardzo dobrze. Typowe daleko-wschodnie, niespieszne tempo filmu, typowo oszczędna gra aktorów i tylko J.Chan trochę odstaje od tego obrazka. Nie za bardzo, nie za często ale czasem jest trochę zbyt płaski a to przeszkadza.

Zaskakująco dobry film. Byłby jeszcze lepszy, gdyby scenariusz nie urwał się na 3-4 minuty przed końcem filmu. Przyznam się, że nie kojarzę G.Wolfa z innych produkcji a to chyba błąd bo dał się w tym filmie poznać jako świetny aktor. Miło było zobaczyć K.Stroińskiego w całkiem dobrej formie. A Szyc.. no jak Szyc. Wie co ze sobą zrobić na planie. Ukłony również dla F.Falka bo też się przyłożył. Szkoda, że scenarzysta popsuł całość w tych końcowych 4 minutach.

Nie wiedzieć czemu wiele sobie po tym filmie obiecywałem. Głównie z powodu Meryl Streep. Zawiodłem się srodze. Niemal za każdym razem jak się pojawiała na ekranie wywoływała moją irytację. Typowa, głośna Amerykanka rozpychająca się łokciami. Nie mogę powiedzieć, że zagrała źle. Po prostu mnie irytowała. Druga z tytułowych Julii - Amy Adams - to nieco sfrustrowana, cicha kobietka o miłej aparycji. I tyle. W tym filmie nie ma niestety nic. Zero emocji w trakcie seansu i zero emocji po.