Profil użytkownika ayya

Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Strefa interesów (2023)

To seans z gatunku najtrudniejszych, niekomfortowy, wymagający. To też dzieło, które nie ma sobie podobnych, bo wybrano w nim formę, będącą sztuką wykraczającą poza ramy tradycyjnego utworu filmowego.
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Anatomia upadku (2023)

"Anatomią upadku" Justine Triet dokonuje być może najbardziej zaskakującego twistu, jaki zdarzył się w kinie w XXI wieku. Oto reżyserka, która nawet w swojej ojczyźnie nie uchodziła za postać
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Dobrzy nieznajomi (2023)

Wizja przyszłości, w której samotni ludzie zasiedlają bezduszne wieżowce z oknami z widokiem na letargicznie rozlewającą się na horyzoncie miejską panoramę, mogą mrozić krew w żyłach bardziej niż przepowiednie
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Pies i Robot (2023)

Animacja Pablo Bergera może Was zniechęcić vibe'm filmu dla dzieci i tak, to doskonała pozycja dla najmłodszych, ale jednocześnie dziecięca publika najłatwiej może się od "Psa i Robota" odbić.
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Biedne istoty (2023)

W kulturze takich bohaterów mieliśmy bez liku. Ludzkie stworzenia - białe karty zrodzone w laboratoryjnych warunkach przez szalonego geniusza, uczące się od totalnych podstaw świata, do którego wyrzuca
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Chłopiec i czapla (2023)

Hayao Miyazaki, rocznik 1941, zapowiadał już nieraz koniec kariery, ale być może to właśnie "Chłopiec i czapla" byłby najdoskonalszym pożegnaniem wielkiego mistrza kina animowanego z jego wierną
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Tótem (2023)

Zamknięty w czterech ścianach jednego domostwa i jednym - z perspektywy bohaterów - zwyczajnie niezwyczajnym dniu film Lili Avilés łatwo i wygodnie można zamknąć w atrakcyjnie brzmiącej kliszy: "Sieranevada"
Kasia Wolanin opublikował(a) recenzję filmu: Kasia Wolanin

Matka siedzi z tyłu (2022)

Hilmar Oddsson nie jest czołową postacią europejskiego kina. Nie zaryzykowałabym nawet stwierdzenia, że jest ważnym reprezentantem kina islandzkiego. Przed nagrodzonym w Tallinie "Matka siedzi z tyłu"