Profil użytkownika lamijka

la napisał(a) o: la
Everything Sucks! (2018)

Może nie jest to nowy Freaks and Geeks, ani nic nowatorskiego, ale przyjemnie się ogląda. Ciepły, niestroniący od trudnych tematów. No i fajnie wrócić do lat 90, nawet jeśli to amerykańskie lata. Plus za krótkie odcinki (mniej niż półgodzinne), dzięki temu nie jest nadmiernie rozwodniony.

la napisał(a) o: la
Re: Mind (2017)

Odpuściłam po 3 odcinkach (stosunkowo krótkie - poniżej 30 min). Szkoda czasu. Naiwne i nieciekawe, a japońskie dziewczynki strasznie sztuczne.

la napisał(a) o: la
Opowieść podręcznej (2017)

To nie jest science-fiction, niestety.

la napisał(a) o: la
Mroczna wieża (2017)

Straszna głupota. Po Kingu nie spodziewałam się niczego mądrego, ale to już przesada.

la napisał(a) o: la
Zabójcze ciało (2009)

Go girl! Śliczny horror o dorastaniu. Popkulturowy poprzednik Mięsa.

la napisał(a) o: la
9. april (2015)

Naszpikowana martyrologią i inną rodzimą propagandą, nie ogarniam, jesusmaria.

la napisał(a) o: la
Seven Sisters (2017)

Słabizna. Wygląda na scenariusz wygrzebany z dna szuflady i zrobiony na odczep się.

la napisał(a) o: la
Table 19 (2017)

Bezpretensjonalny kom-rom z zaskakującym zwrotem akcji i zbyt wielu domorosłymi detektywami.

la napisał(a) o: la
Zapowiedź (2009)

Filmy Shyamalana to przy tym wyżyny intelektu. Głupie i bez sensu.

la napisał(a) o: la
Fleabag (2016)

Miłośniczkom Fleabag polecam serial Miranda.

la napisał(a) o: la
Miranda (2009)

Miłośniczkom Mirandy polecam: Fleabag.

la opublikował(a) wpis la
opublikował(a) wpis

System się nasycił i przestał przyjmować nowe filmy, czy ja dobiłam już do jakiegoś limitu dodawania nowych do bazy?

la napisał(a) o: la
Ukryte działania (2016)

Nie dość że kobieta, to jeszcze czarna. Jak śmie! Dużo słodyczy, ale wszystko zanurzone w dziegciu.

la napisał(a) o: la
Hotel Splendide (2000)

Chciało by się powiedzieć: gówniany film, ale w rzeczywistości co najmniej dobry.

la napisał(a) o: la
Blair Witch (2016)

Nihil novi i dźwięki przesadzone.

la napisał(a) o: la
Zakochana Jane (2007)

Bardzo ładne, bardzo smutne (i podobno bardzo nieprawdziwe), bardzo wielką ochotę mam na przeczytanie ponownie książek Jane Austen.

la napisał(a) o: la
Jane Austen żałuje (2008)

Świetny film o życiowych wyborach na przykładzie życia Jane Austen, która nigdy nie wyszła za mąż (za to cała jej twórczość jest o wychodzeniu za mąż, co w jej czasach i sferze było najważniejszych problemem kobiety, bo determinowało całe jej dorosłe życie).

la napisał(a) o: la
Trójka (2016)

[10. Festiwal Filmowy Pięć Smaków] Po słabym korporacyjnym musicalu, Johnny To powraca do kina sensacyjnego. Nie jest to jednak powrót do końca udany. Cała akcja toczy się w ciągu kilkudziesięciu godzin na ostrym dyżurze w hongkońskim szpitalu. Pracuje tam nadambitna młoda pani doktor, która za bardzo wierzy we własne siły, za to nie za bardzo w przypadek. Na jej oddział trafia eskortowany przez policję gangster-erudyta-filozof z kulką w głowie, który jednak nie chce się poddać operacji jej usunięcia, bo czeka na odbicie przez kolegów z gangu. A trzecim z trójki jest policjant, wierzący, że sprawiedliwość nie równa się prawu. Akcja się zagęszcza w miarę upływu czasu, oprócz gangstera, wszyscy się denerwują, bo coś wisi w powietrzu. Koniec jest spektakularny i piękny, jak to w filmach Johnny’ego To, mistrza choreografii strzelanin. Całość jednak nie przekonuje, nie iskrzy, nie ma uroku poprzednich filmów akcji To. To już nie To. Sekcja: pokazy specjalne.

la napisał(a) o: la
Atak serca (2015)

[10. Festiwal Filmowy Pięć Smaków] Nowy film Nawapola Thamrongrattanarita, tajskiego twórcy niezależnych, lecz docenionych poza Tajlandią filmów takich jak „36” (nagroda People’s Jury jednej z poprzednich edycji Festiwalu Filmowego Pięć Smaków) oraz „Mary is happy, Mary is Happy” (pokazywany na Nowych Horyzontach w 2014 r.), został nakręcony w wytwórni komedii romantycznych – z tego powodu można mu wybaczyć kiepski plakat. A film jest wart pokazywania na Zachodzie, ponieważ opowiada uniwersalną historię A. miłosną, B. nt. nowoczesnych warunków pracy (freelance; korporacja), C. o tym, że ciało i umysł to jedno, i to w bardzo przystępny oraz zabawny sposób. Można by go skrócić o co najmniej pół godziny męczarni bohatera, owładniętego myślą, że musi robić projekt po projekcie, za to nie potrzebuje odpocząć, jeść, czy mieć życie prywatne.