Portret staruszki z filmu „Babuna” Lidii Bobrowej oraz dorastających nastolatek we „Wszyscy umrą, a ja nie” Walerii Gaj Giermaniki. Oba filmy łączą w sobie psychologiczny realizm oraz intymność, nadającą im indywidualny charakter.
Rekomendujemy również koncert inspiracji odesskich w wykonaniu Lecha Lyblika.
10 listopada, godz. 15:30, Kino Kultura pokaz filmu
WSZYSCY UMRĄ, A JA NIE reżyseria Waleria Gaj Giermanika
„Gdy w 1996 roku na ekrany polskich kin wszedł amerykański dramat Larry’ego Clarka „Dzieciaki”, wzbudził ogromne kontrowersje. Dzisiaj zapewne nie mniejszą debatę mogłaby wywołać jego rosyjska wersja – fabularny debiut znanej dokumentalistki Walerii Gaj Giermaniki . To pozbawiony uproszczeń i lukru portret moskiewskich nastolatków. Wstrząsający!”
- Sebastian Chosiński
gatunek: dramat, rok produkcji: 2008, czas trwania: 80 min.
trailer: http://www.youtube.com/watch?v=lkBTc4DH6us&feature;=player_embedded
nagrody.:
2008 Nagroda „Nika” w kategorii „Odkrycie roku” (Walerija Gaj Giermanika)
2008 Nagroda „Regards jedne” na 61. MFF w Cannes
2008 Specjalna Nagroda Jury konkursu „Złota Kamera” na 61. MFF w Cannes (Walerija Gaj Giermanika)
2008 Nagroda CineVision na MFF w Monachium (Walerija Gaj Giermanika)
2008 Nagroda za najlepszą rolę żeńską na MFF w Brukseli (Polina Filonienko, Agnija Kuzniecowa, Olga Szuwałowa)
2008 Nagroda za najlepszą rolę żeńską na MFF kina współczesnego „Jutro” (2MORROW) (Agnija Kuzniecowa, Polina Filonienko, Olga Szuwałowa)
2008 Nagroda „Debiut – Stalker” na 14. na MFF o prawach człowieka (Walerija Gaj Giermanika)
2008 Specjalny dyplom Krajowej Nagrody Krytyki i Prasy Kinowej „Biały Słoń” (Walerija Gaj Giermanika)
Trzy czternastolatki - najlepsze przyjaciółki, przygotowują się do wyczekiwanej przez całą szkołę dyskoteki. Jedna z nich ma problemy z rodzicami, inna jest zakochana w osiedlowym przystojniaku, jeszcze inna chciała by się w końcu nieźle się zabawić, napić piwa, palić papierosy i popodrywać chłopaków. Niedługo przed dyskoteką, Katia odpowiada grubiańsko nauczycielce i wychodzi z klasy trzaskając drzwiami. W obawie przed karą ucieka z domu do przyjaciółki. Z jej powodu dyskoteka może zostać odwołana, co wywołuje falę niechęci do podziwianej wcześniej buntowniczki. Dziewczyna pod presją przyjaciółek, które tak wiele sobie obiecują po dyskotece, zgadza się wrócić do domu i szkoły. W końcu upragniona zabawa, która zaczyna przypominać brutalny rytuał inicjacyjny, odbywa się. Trzy przyjaciółki zetkną się z zupełnie niedziecięcymi dylematami.
10 listopada, 19:40, kino Kultura, pokaz filmu BABUNIA reżyseria Lidia Bobrowa
„Projekcji "Babuni" Bobrowej towarzyszyły rzęsiste łzy i takież owacje.." - Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Karlowych Warach /Tygodnik Powszechny Wojciech Kuczok/
gatunek: dramat, rok produkcji: 2003, czas trwania: 96 min.
nagrody:
2003 Nagroda za najlepszą rolę żeńską (Anna Owsiannikowa) na Festiwalu „Kinotawr” w Soczi
2003 Grand-Prix na MFF kina europejskiego w La Boule (Lidia Bobrowa)
2003 Grand Prix i Nagroda Publiczności na MKF w Cottbus
2003 Specjalna Nagroda Jury, Nagroda Jury Ekumenicznego i Nagroda Don Kichote na MKF w Karlowych Warach
2003 Grand-Prox”Złoty Gryfon” na MFF „Festiwal Festiwali” w Sanki-Petersburgu (Lidia Bobrowa)
2003 Grand Prix MKF Rencontre w Paryżu
2003 Nagroda ARTE Grand Prix 5. Europejskiego Festiwalu Filmowego w Paryżu
Babunia żyła niegdyś szczęśliwie ze swoimi dziećmi i wnukami we własnym domu na wsi. Wszyscy otaczali ją szacunkiem i miłością. Dla wnuków, których rodzice byli cały czas w rozjazdach, była najważniejszym człowiekiem na całym świecie. Wnuki dorosły, a babcia sprzedała swój dom i rozdała pieniądze wnukom. Sama zamieszkała ze swoją córką i jej mężem. I tu dosięgła Babunię wielka bieda. Córka zachorowała i umarła, a zięć postanowił zacząć nowe życie, w którym nie było miejsca na teściową. Babunia stała się babą Tosią, nikomu niepotrzebnym balastem. Niespodziewanie jedyną osobą, która decyduje się pomóc jest siostrzenica Babuni z Moskwy. Próbuje po kolei zachęcić tak kochających niegdyś wnuków do przygarnięcia starej kobiety. Każdy ma jednak swój powód, żeby odmówić.
recenzja filmu Witold Mrozek:
http://www.krytykapolityczna.pl/Wpierszymrzedzie/MrozekBabuniamusizniknac/menuid-236.html
10 listopada, godz. 19:00 Kino kinoteka - koncert „BANDITEN SONGS"
w wykonaniu Lecha Dyblika /wstęp wolny/
„Banditem songs” to unikatowy projekt powstały z inspiracji odesskich. Lech jest jedynym polskim artystą śpiewającym ten rodzaj pieśni – uliczny i złodziejski folklor, mający swe źródło w Odessie lat 20-ych ubiegłego stulecia. Ciekawostką jest nienaganny akcent artysty, właściwy ówczesnemu żargonowi – Lech Dyblik śpiewa po rosyjsku. Każdy utwór poprzedzony jest krótką opowiastką lub streszczeniem, oczywiście po polsku.
Lech Dyblik o BANDITEN SONGS:
"To żartobliwe tłumaczenie rosyjskiego zwrotu „błatnyje piesni”.
Pierwszy raz błatnyje piesni usłyszałem w więzieniu w Rostowie nad Donem gdzie trafiłem na jedną noc z powodu podobieństwa do Lochy Skripacza. Oszusta poszukiwanego wtedy listem gończym. Każda z tych pieśni jest opowieścią o jakimś zmarnowanym życiu, o tęsknocie czy też o niewiernej kobiecie.
Zapraszamy!