Recenzje

Wysoko w górach trenuje stado. To tytułowi Monos, czyli małpy. Grupa nastolatków wychowana do posłuszeństwa i walki, która przetrzymuje zakładniczkę dla swojej matycznej organizacji. Widzowie poznają Monos w czasie treningu - wydają zwierzęce dźwięki, a ich ciała zderzają się podczas zapasów. Ćwiczenia prowadzi niski mężczyzna o indiańskich rysach. Dyscyplinuje młodych, wprowadza rygor i odjeżdża. Nastolatkowie zostają sami w górach, pośród morza chmur, z ustaloną na nowo hierarchią i świeżo poznaną towarzyszką - krową Shakirą. Udomowione zwierzę, zestaw quasi żołnierskich zasad i radio - tylko tyle łączy ich ze światem współczesnej cywilizacji. Wątła to więź i prędko zostaje naruszona. 

To miał być mocny, azjatycki koniec tegorocznego Konkursu Głównego na Berlinale, ale nowe dzieło Zhanga Yimou wycofano z rywalizacji kilka dni temu, już w trakcie festiwalu. Został więc na finiszu tylko Xiaoshuai Wang. Po seansie "So Long, My Son" pozostały ...

Najbardziej intrygujący tytuł berlińskiego konkursu to "Synonimy" - kino łączące w sobie cechy rozgorączkowanego manifestu, społecznej krytyki i artystycznego eksperymentu. Bardzo świeże i odważne w swojej krzykliwej formie. Tyleż ożywczej, ileż do bólu zmanierowanej. Nadav Lapid należy ...

ICH WAR ZU HAUSE, ABER reż. Angela Schanelec Konkurs Główny Najdonioślejszy moment z bardzo szczątkowej fabuły dzieła Angeli Schanelec wydarza się już na jej początku. Po tygodniu tajemniczej nieobecności do domu powraca 13-letni syn Astrid - samotnej matki dwójki dzieci. ...

Uwielbiam Dom w głębi lasu, więc na nowy film Drew Goddarda wyczekiwałam niecierpliwie. On tymczasem, pod kanciastym polskim tytułem Źle się dzieje w El Royale, przeleciał przez nasze kina jak meteoryt, po czym zniknął na horyzoncie. Wkrótce potem zamkął box office na 31,9 milionach, czyli deczko mniej niż swój 32-milionowy budżet. Do tej pory trudno mi zrozumieć, co się właściwie stało. Nie jest to może tak czarujący film jak Dom..., ale to nadal kawał świetnej popcornowej rozrywki czerpiącej z najlepszych wzorców.

Twórca nagradzanej na światowych festiwalach "Blokady" jedzie do Anatolii - skądinąd jednego z ulubionych miejsc tureckich filmowców, by opowiedzieć baśniową balladę ("Kiz Kardesler"), w której Ceylan wita się z Chechowem. W cieple domowego ogniska, w skromnym domu ...

GOSPOD POSTOI, IMETO I'E PETRUNIJA reż. Teona Mitevska Konkurs Główny Petrunia zamiast skutecznie znaleźć pracę pakuje się w nie lada kłopoty. W spontanicznym, niczym nieuzasadnionym odruchu skacze do wody, zakłócając lokalne święto, wyławia krzyż i otwiera tym czynem prawdziwą puszkę ...

Bodaj ze wszystkich filmów o pedofilii w kościele to Fran&ccedil;ois Ozon podszedł do tematu z zaskakującą starannością, spokojem i wrażliwością. Ta ostatnia była szczeg&oacute;lnie ważna - francuski film oddaje bowiem głos tym najważniejszym osobom, ofiarom księży.&nbsp; <img alt="" height="683" src="https://filmaster.com/thumbnail/?path=uploads%2Fg%2Fgracea.jpg&amp;upscale=False&amp;size=1024" ...

Agnieszka Holland nie tworzy bryku z poruszającej historii Wielkiego Głodu na Ukrainie. Wiedzę o tym dramacie ciągle lepiej czerpać z literatury, w tym wnikliwego studium autorstwa Anne Applebaum. Polska reżyserka skupia się bowiem na chwaleniu niezłomnego etosu dziennikarskiego, uosabianego przez ...

Na otwarcie berlińskiego festiwalu zaskakująco zaproponowano w tym roku podnoszący na duchu feel good movie. Zupełnie oderwany od burzliwej codzienności wsp&oacute;łczesnego świata, w kt&oacute;rym&nbsp;Lone Scherfig przypomina, jak ważna jest empatia i życzliwość wobec drugiego człowieka. <img alt="" height="532" src="https://filmaster.com/thumbnail/?path=uploads%2Fk%2Fkindness.jpg&amp;upscale=False&amp;size=1024" width="1000" ...

Odkrycie zeszłorocznego Berlinale i Nowych Horyzont&oacute;w, bułgarsko-niemiecko-francuska koprodukcja &ldquo;&Aacute;ga&rdquo; Milko Lazarovowa to slow cinema zanurzone w inuickiej tradycji i kulturze. Etnograficzna ballada o autochtonicznych mieszkańcach dalekiej i mroźnej Jakucji, w kt&oacute;rą wpisana została wzruszająca, kameralna opowieść o konflikcie pokoleń i ...

Najnowszy film Blackmirrora Bandersnatcha (znanego z roli Sherlocka i Dr Strange'a) ostatecznie okazał się dla mnie czymś zupełnie nieatrakcyjnym. Konstruując każdy tekst zawsze zakładam, że czytelnik będzie kumaty i nie będę musiał teraz tłumaczyć, dlaczego nie jest to w żaden ...

To już czwarte spotkanie z Kajem, Gerdą i trollami. Sytuacja w królestwie nieco się zmieniła. Zła Królowa Śniegu została wygnana do Krainy Luster, skąd ponoć nie ma ucieczki, zaś oświecony król tępi wszelkie przejawy magii. Sęk w ...

Mijający rok nie przyniósł żadnego filmu zwalającego z nóg, na szczęście przez festiwale, kina i inne formy dystrybucji przewinęło się wiele obrazów intrygujących, zabawnych czy też wzruszających. Poniżej pierwsza część subiektywnego rankingu 25. najlepszych pozycji sezonu.

Paolo Sorrentino jest jednym z niewielu europejskich reżyserów, na których najnowsze obrazy publiczność czeka z utęsknieniem. Nie można jednak powiedzieć, że zawsze trafia w dziesiątkę. Oni są ciągle strzałem w tarczę, ale nie w jej środek.

Czarno-biały film bez fajerwerków, ale sam w sobie będący niesamowitą petardą. Triumfem czystego arthouse’u i kina kameralnej prostoty nad przeładowanymi fabularnie i wizualnie produkcjami, które taki Netflix prezentował widzom chociażby w tym roku. Alfonso Cuarón wraca do ...

Wspaniała Carey Mulligan i majestatycznie wyciszony Jake Gyllenhaal jako małżeństwo chylące się ku upadkowi w spokojnej Montanie roku 1960. Poetycka melancholia w wersji retro, która nie buduje swojej siły na malarsko wystylizowanych kadrach, ale na buzujących autentyzmem emocjach swoich bohaterów. ...

Czy świat naprawdę potrzebował tego filmu? Czy słusznie po raz trzeci dokonano remake&#39;u fabuły z lat. 30? Czy Bradley Cooper jest lepszym aktorem czy reżyserem? Czy Lady Gaga zgarnie wszystkie nagrody sezonu? Tyle pytań, a m&oacute;wimy raptem o jednej, hollywoodzkiej ...

Shinya Tsukamoto, japoński kr&oacute;l cyberpunku, postanowił nakręcić kino samurajskie. Niskobudżetowe, niezależne i z istotną rolą biedronek.

Pierwsza część Creeda pokazała nam, że pomimo sporego przebiegu franczyzy, można w nią jeszcze tchnąć odrobinę świeżości i wykrzesać rasowe kino bokserskie. I choć Adonis nie jest tak interesującą postacią samą w sobie, tak jego chemia z Rockym wynagradza wszelkie ...